Το πανόραμα της παγκόσμιας ελαιοκομίας, παραγωγή και κατανάλωση σε 30 χώρες

Ο Διεθνής Διάλογος για την Ελαιοκαλλιέργεια, που οργανώθηκε από τις Ferias Jaén υπό τον συντονισμό του καθηγητή Juan Vilar, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία, συγκεντρώνοντας περισσότερους από 300 ακροατές ζωντανά μέσω διαφορετικών ψηφιακών πλατφορμών. Στη συνάντηση συμμετείχαν ειδικοί από περισσότερες από 30 χώρες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 96% της παγκόσμιας παραγωγής και το 83% της παγκόσμιας ζήτησης.

Το φόρουμ ανέλυσε την τρέχουσα κατάσταση του ελαιοκομικού τομέα, εξετάζοντας τις τιμές στην παραγωγή και στη λιανική, την εξέλιξη της κατανάλωσης, τη συνολική παγκόσμια επιφάνεια ελαιώνα και τις προοπτικές της νέας ελαιοκομικής περιόδου.

Η παγκόσμια επιφάνεια ελαιώνων ανέρχεται πλέον σε 117 εκατομμύρια στρέμματα σε 66 χώρες, με την Ισπανία να ηγείται με πάνω από 27,5 εκατομμύρια στρέμματα.

Διεθνής διάλογος και τοποθετήσεις 

Ισπανία – Francisco García
Τόνισε τη δύναμη της ισπανικής ηγεσίας, που συνδυάζει τον μεγαλύτερο όγκο παραγωγής και κατανάλωσης παγκοσμίως. Υπογράμμισε ότι η Ισπανία θα φτάσει στην επόμενη εμπορική περίοδο τους 1,4–1,5 εκατ. τόνους, ενισχύοντας τον στρατηγικό της ρόλο στις διεθνείς αγορές.

Σήμερα, η τιμή παραγωγού (χονδρική ex-work) του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου στην Ισπανία κυμαίνεται γύρω στα 4 €/κιλό στην παραγωγή, ενώ στο σούπερ μάρκετ φθάνει τα 4,7 €/λίτρο. Η κατανάλωση στην Ισπανία ανέρχεται σε περίπου 500.000 τόνους ετησίως, που αντιστοιχούν σε 10,5 κιλά ανά άτομο, γεγονός που την εδραιώνει ως παγκόσμια ηγέτιδα, μαζί με μια προβλεπόμενη παραγωγή έως και 1,5 εκατομμυρίων τόνων για την περίοδο 2025.

Για πρώτη φορά, η Ισπανία καθίσταται ο μεγαλύτερος καταναλωτής εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου στον κόσμο.

Ιταλία – Andrea Marino
Ανέδειξε τη διαφοροποίηση της ιταλικής προσφοράς, που χαρακτηρίζεται από ποιότητα και την αξία των ΠΟΠ, αλλά προειδοποίησε ότι οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν υψηλά κόστη και μια παραγωγή εξαρτώμενη από τις κλιματικές συνθήκες.

Ελλάδα – Βασίλης Ζαμπούνης
Υπογράμμισε τη σημασία του ελληνικού ελαιολάδου στις διεθνείς αγορές, αν και παραδέχθηκε ότι η εσωτερική κατανάλωση παραμένει σταθερή και εξαρτάται από το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.

Πορτογαλία – Jeremías Tavora
Ανέφερε ότι η Πορτογαλία γνώρισε εκρηκτική αύξηση της επιφάνειας εντατικών και υπερ-εντατικών ελαιώνων, εδραιώνοντας τη θέση της ως καθαρού και ιδιαίτερα ανταγωνιστικού εξαγωγέα.

Τουρκία – Ender Gunduz
Εξήγησε ότι η Τουρκία ενισχύει τη θέση της ως αναδυόμενη μεγάλη παραγωγός χώρα, με συνεχή αύξηση της έκτασης ελαιώνων, αλλά ότι χρειάζεται βελτίωση στην εμπορία και στην προστιθέμενη αξία.

Τυνησία – Enma Raach
Επισήμανε ότι η Τυνησία παραμένει κορυφαίος εξαγωγέας χύμα, με ιδιαίτερα ανταγωνιστικές τιμές που την καθιστούν τη φθηνότερη χώρα παραγωγής παγκοσμίως, αν και χρειάζεται να στραφεί σε επώνυμα προϊόντα και εμφιάλωση.

ΗΠΑ – Frankie Gobbee
Θύμισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μεγάλος καταναλωτής αλλά μικρός παραγωγός, γεγονός που τις καθιστά την πιο ελκυστική αγορά για διεθνείς εξαγωγές. Τόνισε την αυξανόμενη ζήτηση τόσο στη μαζική εστίαση όσο και στην οικιακή κατανάλωση.

Βραζιλία – Gabriel Bertozzi
Ανέφερε ότι η Βραζιλία καταγράφει ταχεία αύξηση κατανάλωσης, με τη μεσαία τάξη να εκτιμά ολοένα και περισσότερο τη μεσογειακή διατροφή, αν και η εγχώρια παραγωγή παραμένει ασήμαντη.

Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία – Paul Miller
Σημείωσε ότι η τοπική παραγωγή, αν και μικρή σε όγκο, επικεντρώνεται στην εξαιρετικά υψηλή ποιότητα, με τιμές λιανικής από τις υψηλότερες παγκοσμίως.

Ιαπωνία και Κίνα – Ender Gunduz
Τόνισε ότι και οι δύο χώρες παρουσιάζουν ανοδική κατανάλωση: η Ιαπωνία στο premium τμήμα της αγοράς, ενώ η Κίνα προχωρά σε γενικευμένη κατανάλωση, δείχνοντας τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης.

Αργεντινή – Esteban Santipolio
Υπογράμμισε ότι η Αργεντινή έχει καταστεί σημείο αναφοράς του νότιου ημισφαιρίου, με παραγωγή που λειτουργεί ως αντι-σεζόν για τις μεγάλες αγορές, αποκτώντας αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα έναντι των μεσογειακών χωρών.

Καναδάς – Verónica Guirado
Εξήγησε ότι ο Καναδάς, ως καταναλωτής χωρίς σημαντική παραγωγή, διατηρεί σταθερή κατανάλωση που βασίζεται στις εισαγωγές, δίνοντας ιδιαίτερη αξία στην ποιότητα και την πιστοποίηση προέλευσης.

Γερμανία και Ελβετία – Silvan Brun
Σημείωσε ότι πρόκειται για μεγάλους ευρωπαίους καταναλωτές χωρίς παραγωγή, με δυναμικές αγορές που απαιτούν υψηλά πρότυπα ποιότητας και βιωσιμότητας.

Ουρουγουάη και Μεξικό – Jorge Pereira
Επεσήμανε ότι και οι δύο χώρες αύξησαν την κατανάλωση τα τελευταία χρόνια, με αρχόμενη ανάπτυξη ελαιοκαλλιέργειας αλλά ακόμη περιορισμένη παραγωγή.

Σαουδική Αραβία – Aymen
Εξήγησε ότι η Μέση Ανατολή είναι μια αναπτυσσόμενη αγορά, όπου το ελαιόλαδο κερδίζει έδαφος χάρη στη θρησκευτική και πολιτιστική του σημασία.

Περού – Gianfranco Vargas
Ανέφερε ότι το Περού αναπτύσσει παραγωγή «νίσι» προσανατολισμένη στην ποιοτική εξαγωγή, ενώ η εγχώρια κατανάλωση αυξάνεται αργά αλλά σταθερά.

Χιλή – Alicia Moya
Σημείωσε ότι η Χιλή έχει καθιερωθεί στο νότιο ημισφαίριο ως σύγχρονος και ανταγωνιστικός παραγωγός, εξάγοντας κυρίως σε premium αγορές, με επιχειρηματική δομή που συνεχώς αναπτύσσεται.

Γαλλία, Ην. Βασίλειο, Ολλανδία, Ρωσία και Κορέα – Antonio Serrano
Τόνισε τη σημασία αυτών των χωρών ως μεγάλων καταναλωτών χωρίς παραγωγή, όπου το ελαιόλαδο αποτελεί πλέον βασικό προϊόν στο καλάθι αγορών, αν και με ισχυρό ανταγωνισμό από άλλα φυτικά έλαια.

Κατά τη διάρκεια του Διαλόγου καταγράφηκαν οι διάφορες παράμετροι που ανέφερε κάθε συμμετέχων σχετικά με τις υπό μελέτη χώρες. Ως αποτέλεσμα αυτών καταρτίστηκαν τα παρακάτω διαγράμματα.

Όσον αφορά τη συνολική κατανάλωση ελαιολάδου, η Ισπανία καταλαμβάνει την πρώτη θέση, για πρώτη φορά. Ακολουθούν η Ιταλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία και η Ελλάδα, που συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα ανάμεσα στις 198 καταναλώτριες χώρες.

Εξετάστηκαν επίσης οι τιμές στο ράφι σε καθεμία από τις χώρες, καθώς και η διαφορά τους σε σχέση με τις τιμές στην παραγωγή. Σε αυτήν την περίπτωση ξεχωρίζει η διαφορά που παρατηρείται στον Καναδά. Η χώρα αυτή διαθέτει μια πολύ περιορισμένη οικογενειακή παραγωγή, με αποτέλεσμα η τιμή στην παραγωγή να είναι ιδιαίτερα υψηλή. Αντίθετα, στο ράφι συναντώνται εισαγόμενα έλαια, με σημαντικά χαμηλότερη τιμή.

Με τον ίδιο τρόπο διαμορφώθηκαν διαφορετικά σενάρια σχετικά με την εξέλιξη της κατανάλωσης και της παραγωγής στις χώρες παραγωγούς. Έτσι καθορίστηκαν διάφορα σενάρια όσον αφορά την παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση ελαιολάδου.

Συμπεράσματα της συνάντησης

Η συζήτηση συντονίστηκε από τον καθηγητή Juan Vilar, ο οποίος μαζί με τον Sergio Caño πραγματοποίησε την τελική ανάλυση των δεδομένων που παρουσίασαν οι ομιλητές. Και οι δύο τόνισαν ως βασικά συμπεράσματα τα εξής:

• Η παγκόσμια κατανάλωση ανακάμπτει ταχύτερα απ’ ό,τι αναμενόταν μετά την κρίση προσφοράς.
• Η παγκόσμια παραγωγή θα είναι χαμηλότερη από τις αρχικές προβλέψεις λόγω κλιματικών παραγόντων.
• Οι τιμές παραγωγού ανακάμπτουν και ο διεθνής καταναλωτής τις αποδέχεται στη λιανική ως εύλογες.
• Η παγκόσμια έκταση ελαιώνων συνεχίζει να αυξάνεται, ιδιαίτερα σε αναδυόμενες χώρες.
• Η Ισπανία ηγείται τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση, ενισχύοντας τη στρατηγική της θέση στην παγκόσμια αγορά.

Σχετικά άρθρα:

Ανασύσταση κτηνοτροφίας στην Ήπειρο το στοίχημα των Σαρανταίων με τη Δωδώνη Ενισχύει τη γκάμα υλικών για συσκευασία φρούτων η HELLAGRO με τους θερμογράφους FlashLink – Fresher Περιμένουν μια δυο βροχές οι Ισπανοί πριν νιώσουν σίγουροι για σοδειά 1,4 εκατ. τόνων ελαιολάδου – Ελαίας Καρπός Tσίμπησαν βοοειδή και σόγια τον Αύγουστο, πτωτικά παρέμειναν σιτάρι και βαμβάκι