Το ισπανικό ελαιόλαδο στις ΗΠΑ κατέρριψε το ατομικό του ρεκόρ. Ποιά είναι η μυστική συνταγή που αγνοείται στην Ελλάδα

Το ισπανικό ελαιόλαδο στις ΗΠΑ κατέρριψε το ατομικό του ρεκόρ. Ποιά είναι η μυστική συνταγή που αγνοείται στην Ελλάδα


Η ισπανική ιστοσελίδα Olimerca, σε άρθρο της ανέδειξε ένα ιστορικό ορόσημο για το ελαιόλαδο της Ισπανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες: για πρώτη φορά, οι εξαγωγές συσκευασμένου ελαιολάδου ξεπέρασαν τις πωλήσεις χύμα, με 52.874 τόνους στο πρώτο εξάμηνο του έτους, έναντι 34.399 τόνων χύμα. Πριν λίγα χρόνια -πρέπει να ψάξω τα αρχεία μου, πότε ακριβώς- η Ισπανία κατέκτησε μια ιστορική επίδοση: ξεπέρασε σε εξαγωγές στις ΗΠΑ την Ιταλία, η οποία ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της από τον 19ο αι. όταν δέσποζε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, με όλες εκείνες τις ιστορίες που έγιναν μπεστ-σέλλερ και ταινίες του σινεμά. Στην αρχή η Ισπανία βασιζόταν στο χύμα ελαιόλαδό της, τώρα, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, ήρθε η ώρα του επώνυμου τυποποιημένου. Σαν τον αθλητή που καταρρίπτει το δικό του ατομικό και συνάμα το παγκόσμιο ρεκόρ ενός αθλήματος. Όμως, ποιά είναι η μυστική συνταγή;

Αν στον αθλητισμό, εκτός από την προπόνηση, υπάρχει το «ταλέντο» ή «το δώρο της Φύσης», εδώ ξεχάστε το, άλλωστε τα ισπανικά ελαιόλαδα ποτέ δεν βασίστηκαν στην υψηλή τους ποιότητα. Εδώ η συνταγή περιλαμβάνει μόνο 3 υλικά:

– οργάνωση, εθνική συνεργασία, μακροχρόνιος σχεδιασμός,

– αξιοποίηση και όχι κατασπατάληση των εθνικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων,

– δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Επανερχόμαστε στο άρθρο της Olimerca, η οποία, δικαίως και πολύ σωστά εκθειάζει την τεράστια συμβολή με την εντατική προώθηση από την Interprofesional del Aceite de Oliva Español , την Ισπανική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου. Την οποία το Ελιά & Ελαιόλαδο είχε συστήσει στο ελληνικό κοινό το μακρινό 2011 όταν στο διεθνές διήμερο συνέδριό του είχε προσκαλέσει ως ομιλήτρια την διευθύντριά του, κα Teresa Perez, η οποία ακόμη παραμένει στην ίδια θέση. Teresa Pérez: Το Ισπανικό ελαιόλαδο, σε μια κομβική στιγμή, αν η επόμενη σοδειά είναι καλή, οι τιμές θα αλλάξουν, αλλά είναι νωρίς ακόμα για αυτό.

Αυτή η ιστορία δεν περιλαμβάνει μόνο ευθύγραμμη εξέλιξη επιτυχιών αλλά και μεγάλες προκλήσεις όπως οι δασμοί Τραμπ. Το νέο δασμολόγιο επιβαρύνει μεν το ισπανικό, και το ευρωπαϊκό γενικότερα, ελαιόλαδο με 15%, όμως φέρνει σε πολύ δυσμενέστερη θέση χώρες όπως η Τυνησία (25%) και η Συρία (41%).

Στο δεύτερο άρθρο της την ίδια ημερομηνία, η Olimerca επιστρέφει στο θέμα και παρουσιάζει τη θέση της Asoliva (Ένωση Εξαγωγέων Ελαιολάδου και Πυρηνελαίου), η οποία τονίζει πως η απάντηση στους αμερικανικούς δασμούς είναι η ακόμα μεγαλύτερη επένδυση σε προώθηση και ενημέρωση του καταναλωτή για τα οφέλη του «υγρού χρυσού». Ο αναπληρωτής διευθυντής της Asoliva, Ραφαέλ Πίκο, δήλωσε ότι «οποιοδήποτε εμπόδιο μας επηρεάζει, αφού εξάγουμε το 70% της παραγωγής μας», ενώ εκτιμά ότι η αγορά των ΗΠΑ δεν μπορεί να αντικατασταθεί και έχει τη δυναμική να ξεπεράσει ακόμη και την Ισπανία σε κατανάλωση. Επιπλέον, επισημαίνεται η απειλή μελλοντικών δασμών 25% στο συσκευασμένο ελαιόλαδο από τον Ιούλιο του 2026, κάτι που θα μπορούσε να πλήξει σοβαρά την παρουσία της Ισπανίας στην αμερικανική αγορά.

Το γεγονός είναι πως «των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Έτσι, λοιπόν, η Ισπανία έχει εδώ και καιρό αρχίσει να οικοδομεί συμπληρωματικές / εναλλακτικές αγορές – λύσεις, λόγω της αβεβαιότητας στις εμπορικές σχέσεις με τις ΗΠΑ.

 Ισπανικό Πρόγραμμα θωράκισης με 14,1 δις € για την αντιμετώπιση των δασμών Τραμπ

 Η Ισπανία ανοίγει δρόμους στην Ιαπωνία σαν διέξοδο στους δασμούς Τραμπ  και όχι μόνον.

Αν οι ΗΠΑ, και όχι μόνον, αποτελούν για την Ισπανία ένα ευτυχές success story, για την Ελλάδα αποτελούν ένα πικρό failure story,

Η ασφυξία του 3% των ελληνικών εξαγωγών ελαιολάδου στις ΗΠΑ

παρά τα χιλιοειπωμένα πλεονεκτήματα, της Ομογένειας, της καλής ποιότητας. Γιατί; Ίσως γιατί η ελληνική ελαιοκομία αποτέλεσε το στρεβλό είδωλο της ισπανικής. Εκεί το «καλό χρήμα» δεν άφησε χώρο για το «κακό χρήμα» με αποτέλεσμα να εισρεύσει κι άλλο χρήμα. Εδώ το «κακό κι εύκολο χρήμα» δεν άφησε χώρο για το «καλό χρήμα» και τελικά όλος ο κλάδος φτώχυνε.

Πως να συγκρίνουμε Ελλάδα με Ισπανία; Ποιά αξιοποίηση των κοινοτικών και εθνικών πόρων, με τα χαμένα δισεκατομμύρια της Ενίσχυσης στην Κατανάλωση, των προγραμμάτων προώθησης κ.λπ., κ.λπ.; Ποιά εθνική οργάνωση και συνεννόηση με τις εληνικού τύπου Διεπαγγελματικές κ.λπ., κ.λπ.; Τι να συγκρίνουμε ;

Για την αναζήτηση καινούριων αγορών αναφερθήκαμε επανειλημμένα, πρόσφατα στο άρθρο μας Η Ελλάδα κατακλύζεται από Κινέζους και τα προϊόντα τους αλλά το ελληνικό ελαιόλαδο είναι στην Κίνα ανύπαρκτο. Πώς όμως, όταν το κάποτε μερίδιο του 25% έχει εξαθλιωθεί σε ένα 0,6% ενώ Αθήνα και Πειραιάς θα έχουν τη δική τους China town;

Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.‌‌

Ροή Ειδήσεων