Τα αποθέματα ελαιολάδων στις ιταλικές δεξαμενές (30/11/2025) αποκαλύπτουν αλήθειες και μύθους για παραγωγή και εμπόριο

Το ιταλικό Υπουργείο Γεωργίας ανακοίνωσε τα αποθέματα ελαιολάδου που υπήρχαν την 30η Νοεμβρίου 2025. Η ανάλυσή τους σε σύγκριση με τα αντίστοιχα του προηγούμενου μήνα, 31/10/2025, αλλά και τα περσινά (30/11/2024), είναι χρήσιμα και αποκαλυπτικά σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της παραγωγής αλλά και τις εμπορικές κινήσεις στη Μεσόγειο. Ας δούμε αρχικά τους αριθμούς σημειώνοντας ότι σιγά – σιγά η Ιταλία ακολουθεί το ισπανικό μοντέλο δημοσιοποίησης και διαφάνειας των στατιστικών της αφήνοντας την Ελλάδα στο βαθύ ημίφως.

Πίνακας 1. Αποθέματα ελαιολάδων και πυρηνελαίων στην Ιταλία, στις 30/11/2025, σε τόνους. (πηγή: ιταλικό Υπουργείο Γεωργίας)

Χύμα
Τυποποιημένο
Σύνολο
%

Ιταλικό
91.627
9.719
101.364
49,9

Κοινοτικό
32.066
10.624
42.689
21,0

Τριτοχωρικό
3.631
62
3.693
1,8

Μίγματα
2.298
2.954
5.252
2,6

ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΤΡΑ
129.622
23.359
152.981
75,4

ΠΑΡΘΕΝΟ
1.862
177
2.039
1,0

ΛΑΜΠΑΝΤΕ
11.808
–
11.808
5,8

ΡΑΦΙΝΕ & «ΚΟΥΠΕ»
8.139
2.808
10.948
5,4

ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟ
15.848
1.261
17.108
8,4

Άλλα
8.036
–
8.036
4,0

ΣΥΝΟΛΟ ΙΤΑΛΙΑ
175.314
27.605
202.920
100%

Τα ΠΟΠ/ΠΓΕ και τα Βιολογικά

Παρά τον μεγάλο αριθμό των 50 καταχωρισμένων Ονομασιών Γεωγραφικών Ενδείξεων και Προελεύσεων, η συνολική ποσότητα ανέρχεται σε 20,9 εκ. λίτρα, εκ των οποίων τέσσερις  περιοχές Terra di Bari, Siccilia, Toscano, Val di Mazar καλύπτουν το 72% του συνόλου.

Τα βιολογικά ελαιόλαδα είναι 30.105 τόνοι εκ των οποίων το 82% είναι ιταλικής προέλευσης.

Συγκρίσεις 

Πίνακας 2. Σύγκριση των παραπάνω φετινών στοιχείων του Πίνακα 1  με τα αντίστοιχα του προηγουμένου μηνός, της 31 Οκτωβρίου 2025 και των περσινών της 30ης Νοεμβρίου 2024.

Προέλευση
30/11/2025
31/10/2025
30/11/2024
% μεταβολή Νοεμ. 2025 με Οκτωβρ. 2025

Ιταλική
101.346
49.151
85.373
106,2

Ευρ. Ένωσης
42.689
38.934
23.798
9,6

3ων χωρών
3.693
3.438
2.172
7,4

Μίγμα
5.252
5.169
3.709
1,6

Σύνολο έξτρα παρθένου
152.981
96.693
115.052
58,2

Σύνολο Ιταλίας
202.920
138.982
158.845
46,0

Διαπιστώσεις, συζήτηση και συμπεράσματα

1) Τα συνολικά αποθέματα αυξήθηκαν τον τελευταίο μήνα κατά 63.938 τόνους (46%), προερχόμενα κυρίως από την εγχώρια ιταλική παραγωγή κατά 52.195 τόνους (το 81,6% εξ αυτών),  μόνο 3.755 τόνους (το 5,9% εξ αυτών) από άλλες χώρες ΕΕ, ενώ από τις εισαγωγές Τρίτων χωρών η αύξηση περιορίστηκε σε 255 όλους κι όλους τόνους (το 0,4%). Όμως και τα μίγματα προέλευσης διαφόρων χωρών αυξήθηκαν μόνο κατά 83 τόνους, το 1,3% της αύξησης.

2) Σε σύγκριση με πέρσι τέλος Νοεμβρίου η αύξηση των συνολικών αποθεμάτων είναι 44.075 τόνοι (27,7%), εκ των οποίων προήλθαν κυρίως από τις χώρες της ΕΕ οι 18.891 τόνοι (το 42,9%), στη συνέχεια οι 15.973 (το 36,2%) προήλθαν από την εγχώρια παραγωγή ενώ από εισαγωγές από 3ες χώρες προήλθαν οι 1.521 τόνοι (το 3,5%).

3) Η Ιταλία έχει «μέσα» σημαντικές ποσότητες 203 χιλ. τόνων (εκ των οποίων οι 28 χιλ. είναι ήδη εμφιαλωμένοι), ώστε να μην «πιέζεται» να βγεί να αγοράσει.

4) Η αύξηση των αποθεμάτων προήλθε κυρίως από την εγχώρια παραγωγή του Νοεμβρίου από όπου υπερδιπλασιάστηκαν (+106%). Σε πολύ μικρό βαθμό προσέφεραν οι αγορές από τις άλλες χώρες της ΕΕ (+10%) και σε ακόμη μικρότερο οι εισαγωγές από Τρίτες χώρες (Τυνησία, Τουρκία, Μαρόκο κ.λπ), που περιορίστηκαν στους 2.172 τόνους (+7%). Ωστόσο, τους επόμενους μήνες είναι λογικό να δούμε αύξηση των εισαγωγών όταν ενεργοποιηθούν οι αδασμολόγητες συμφωνίες μεταξύ ΕΕ και Τρίτων χωρών.

5) Επιβεβαιώνεται ότι φέτος (2025/26) η Ιταλία έχει μια καλή δική της παραγωγή (περί τους + 300  χιλ. τόνους, η οποία της επιτρέπει να ρυθμίζει χωρίς βιασύνες τη ροή των εισαγωγών της. Έτσι εξηγείται -εν μέρει τουλάχιστον- η «χλωμή» μέχρι τώρα παρουσία του ιταλικού εμπορίου στην Ελλάδα.

6) Από τους 152.981 τόνους έξτρα παρθένου, που βρίσκονται αποθηκευμένοι στις ιταλικές δεξαμενές το 66% είναι ιταλικής προέλευσης, μόνο το 28% ενδοκοινοτικής, ενώ των Τρίτων χωρών είναι ένα ασήμαντο 2,5%, όπως και από τα μίγματα διαφόρων προελεύσεων, 3%.

7) Τελικά από όποια σκοπιά κι αν το εξετάσει κανείς διαπιστώνει:

α) Ότι οι Ιταλοί είναι προσκολλημένοι στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, με ελάχιστο «ραφινέ/κουπέ» αλλά αξιοσημείωτη παρουσία του πυρηνέλαιου.

β) Ότι οι Ιταλοί -φέτος τουλάχιστον- βασίζονται στην εγχώρια, δική τους παραγωγή, δευτερευόντως στην ενδοκοινοτική αγορά.

γ) Καταρρίπτεται έτσι και η «μυθολογία» περί των «κακών» Τυνήσιων -ή όποιων άλλων τριτοκοσμικών-, οι οποίοι με τιμές «ντάμπινγκ» (πολύ χαμηλές, κάτω του κόστους), ίσως και με λίγο λαθρεμπόριο στα τελωνεία, ασκούν αθέμιτο ανταγωνισμό στα υπόλοιπα ελαιόλαδα.

Γενικό τελικό συμπέρασμα: Ας ασχοληθούμε σοβαρά με το δικό μας ελληνικό ελαιόλαδο παραδειγματιζόμενοι από τους Ιταλούς γείτονές μας  Η Ιταλική Κουζίνα κατακτά την UNESCO καθώς και από τα υπόλοιπα καλά παραδείγματα διεθνώς υπάρχουν Τυνησία: Αποδιοπομπαίος τράγος ή παράδειγμα προς μίμηση;   χωρίς να αναζητούμε «αποδιοπομπαίους τράγους» για τα δικά μας προβλήματα.

Σχετικά άρθρα:

Σημαντικά πλεονεκτήματα σε πληθώρα καλλιεργειών προσφέρουν οι λύσεις εδαφοκάλυψης HELLAGRO – Fresher Αγροτικές Ειδήσεις: Christophe Hansen: Οι αγρότες ως διπλωμάτες μιας νέας διατλαντικής βιωσιμότητας Ο Δρ. Μωχάμεντ Νταράουσε λαμβάνει την Τιμητική Διάκριση στον Αγρότη της Χρονιάς 2026 Αγροτικές Καλλιέργειες: Οδηγίες χειμερινής προστασίας για μηλοειδή