Στέλλιος Μπουτάρης: Κάτω από 450 εκατ. ο τζίρος όλου του ελληνικού κρασιού

boutaris stelios oinos krasi

Μπορεί η Ελλάδα να παράγει “μεγάλα κρασιά”, δηλαδή “κρασιά που θα κυλήσει ένα δάκρυ όταν τα δοκιμάσεις”, όπως είχε πει κάποτε ένας οινοποιός, αλλά σε επίπεδο μεγεθών αυτός ο “γίγαντας” δεν είναι παρά ένας “νάνος”!

Ο ελληνικός αμπελώνας έχει έκταση περίπου στα 610.000 στρέμματα με πτωτική τάση. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος αυτού του αριθμού, αρκεί να σκεφτούμε ότι όλος ο ελληνικός αμπελώνας είναι σχεδόν το 1/5 του Bordeaux – όχι δηλαδή του γαλλικού αμπελώνα, αλλά μόνο μιας ζώνης του.

Τα πρόσφατα στοιχεία από τη ΚΕΟΣΟΕ επιβεβαιώνουν αυτή τη μικρή κλίμακα: η ελληνική οινοπαραγωγή την περίοδο 2024-2025 ήταν η δεύτερη χαμηλότερη όλων των εποχών, φτάνοντας στα 1.430.666 εκατόλιτρα. Αυτή η παραγωγή είναι μειωμένη κατά 33% σε σχέση με τον μέσο όρο της προηγούμενης πενταετίας.

Την ίδια ώρα, όλος ο τζίρος του ελληνικού κρασιού, εντός και εκτός, είναι μικρότερος από τον τζίρο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας. Για την ιστορία, να πούμε ότι το 2023 οι πωλήσεις της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, leader στην αγορά της μπύρας, είχαν διαμορφωθεί στα 455 εκατ. ευρώ (σ.σ. συμπεριλαμβάνεται και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης).Play Video

Επιπλέον περίπου 80 ελληνικά οινοποιεία, σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική θέση.

Τα αντιφατικά στοιχεία μιας βιομηχανίας που δίνει “την αίσθηση του μεγάλου” ενώ στην πραγματικότητα είναι μικρή σε απόλυτα μεγέθη έφερε στο προσκήνιο ο Στέλλιος Μπουτάρης, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, το τρίτο μέλος της ευρύτερης οικογένειας Μπουτάρη σε αυτή τη θέση, μετά τον συνονόματο παππού του Στέλλιο, και φυσικά τον πατέρα του, κυρ-Γιάννη Μπουτάρη.

Τι δημιουργεί λοιπόν αυτή την “αίσθηση του μεγάλου”; Η απάντηση βρίσκεται στην πολιτισμική διάσταση: το κρασί αποτελεί μέρος της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Όπως παρατήρησε ο νέος πρόεδρος σε δημοσιογραφική εκδήλωση με αφορμή την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους., “δεν είμαι σίγουρος αν συμβαίνει το ίδιο με έναν παραγωγό ελαιολάδου ή φέτας”, αναφερόμενος στη μαγνητική έλξη που ασκούν οι οινοποιοί στους καταναλωτές.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτισμικής αξίας είναι ένα υπεραιωνόβιο αυτόρριζο αμπέλι στη Σαντορίνη που συνεχίζει μια αδιάλλειπτη αμπελοκαλλιέργεια 3.500 ετών, το οποίο δεν είναι απλώς μέρος της κληρονομιάς αλλά και στοιχείο μιας στρατηγικής που δίνει έμφαση στο βιώσιμο μέλλον.

Ωστόσο, παρά τα μικρά μεγέθη, ο επικεφαλής της του κτήματος Κυρ Γιάννη είναι κατηγορηματικός: το ελληνικό κρασί βρίσκεται στην πιο δυναμική στιγμή της ιστορίας του. Δεν είναι πια μια “εξωτική” πρόταση, αλλά ολοένα και περισσότερο μια συνειδητή επιλογή λόγω της μοναδικής υπεραξίας που προσφέρει.

Δομικές προκλήσεις

Δεν λείπουν βέβαια και οι σημαντικές προκλήσεις. Ο ελληνικός αμπελώνας αποτελείται από πολλούς και μικρούς κλήρους (γύρω στα 4 στρέμματα), ενώ η μέση ηλικία των αμπελουργών είναι στα 58 έτη χωρίς ισχυρή τάση ανανέωσης του δυναμικού.

Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή αποτελεί σημαντικό παράγοντα επίδρασης στην παραγωγή, που βγάζει στην επιφάνεια αδυναμίες, αλλά και νοοτροπίες που πρέπει να αλλάξουν άμεσα.

Επιπλέον αναφέρθηκαν από τον νέο πρόεδρο του ΣΕΟ προβλήματα όπως η περίπλοκη και συχνά παρωχημένη οινική νομοθεσία, η έλλειψη στατιστικών στοιχείων, η απουσία ενός μοντέλου αυτοχρηματοδότησης όπως γίνεται σε αντίστοιχου με της Ελλάδας μεγέθους αμπελοοινικές χώρες, π.χ. η Αυστρία και η Πορτογαλία.

Συμπληρωματικά “μέτωπα” προς στρατηγική διαχείριση αποτελούν ο συνεχώς αυξανόμενος ανταγωνισμός διεθνώς με ανάδειξη νέων χωρών “οινικών αποκαλύψεων”, η νέα γενιά οινόφιλων που δημιουργεί νέα πρότυπα οινικής συμπεριφοράς και καταναλωτικών προτύπων ενώ η κατανάλωση κρασιού παρουσιάζει πτωτικές τάσεις ανά τον κόσμο -κυρίως στα νέα κοινά-, η εκστρατεία ενάντια στο αλκοόλ που συχνά βάζει στο επίκεντρο το κρασί. Και όλα αυτά σε ένα γενικότερο περιβάλλον πολιτικοοικονομικής αστάθειας και σύγκρουσης, που προκαλούν αντιδράσεις όπως οι δασμοί της ομοσπονδιακής διοίκησης των ΗΠΑ.

Στρατηγικό σχέδιο

Ο στόχος της καθιέρωσης του ελληνικού κρασιού ως διαχρονικά επίκαιρου, μέσα από τη συλλογική δράση όλων των μερών, έδωσε με σαφήνεια το στίγμα του Στέλλιου Μπουτάρη στην θέση του προέδρου του ΣΕΟ. Με επικαιροποίηση του στρατηγικού σχεδίου για το ελληνικό κρασί που έχει ήδη ξεκινήσει σε συνεργασία με την ΚΕΟΣΟΕ και την ΕΔΟΑΟ, με την ενεργοποίηση του Παρατηρητηρίου του Ελληνικού Κρασιού για συλλογή στατιστικών δεδομένων αλλά και της ομάδας εργασίας με τον ΥΠΑΑΤ, με την ανοικτή πρόσκληση προς όλους ώστε το ελληνικό κρασί να αποκτήσει μια ακόμη πιο ενιαία και δυνατή φωνή. Με συνέπεια και συνέχεια προς μια βιώσιμη ανάπτυξη.

Ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου θέτει φιλόδοξους στόχους και ως προς το μέγεθος του: την επόμενη 2ετία να ξεπεράσει τα 150 μέλη από τα σημερινά 127.

capital.gr

Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.‌‌

Ροή Ειδήσεων