Θολό το οικονοµικό αποτύπωµα για το 60% των οινοποιείων – Winetrails

Oι ασφυκτικές συνθήκες που διαµορφώνονται από πλευράς ρευστότητας ανοίγουν χωρίς αµφιβολία νέους δρόµους για εξαγορές και συγχωνεύσεις εταιρικών σχηµάτων ή ακόµα και σχηµατισµών, ενισχύοντας περαιτέρω τη συγκέντρωση αλλά και τον εξορθολογισµό των δραστηριοποιούµενων στον κλάδο.  Άλλωστε, η λίστα των 40 και πλέον οινοποιητικών µονάδων που έχουν περάσει εδώ και χρόνια, λόγω ληξιπρόθεσµων χρεών, στην Intrum και σε άλλες εισπρακτικές εταιρείες, όχι µόνο δεν έχει φτάσει σε ένα σηµείο που να ξεκαθαρίζει το τοπίο για την επόµενη µέρα, αντίθετα, µοιάζει να διευρύνεται.
Προστίθεναι νέες περιπτώσεις επιβαρυµένων οικονοµικά επιχειρήσεων, καθώς αρκετά από τα 1.600 οινοποιεία που διαθέτει η Ελλάδα, µάχονται µε ανυπέρβλητες δυσκολίες να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Ενδεχοµένως ένα ξεκαθάρισµα και µια αποσαφήνιση του τοπίου να αποδειχθεί χρήσιµη διαδικασία, καθώς θα διευκολύνει µια ευρύτερη αναµόρφωση του κλάδου και τη λειτουργία του σε πιο υγιείς και στέρεες βάσεις. Άλλωστε, το να ελέγχεται σε αυτήν τη χώρα η πορεία που ακολουθεί το κρασί και να πιστοποιούνται αρµοδίως τα στοιχεία της ταυτότητάς του, είναι κάτι που ευνοεί τον υγιή ανταγωνισµό και προσθέτει υπεραξία στο παραγόµενο προϊόν.

Τελείως σχηµατικά η εικόνα που παρουσιάζει σήµερα ο εγχώριος οινοποιητικός κλάδος θα µπορούσε να χωριστεί σε τέσσερις κατηγορίες.

• Η πρώτη αφορά δύο µεγάλους παίκτες που ξεχωρίζουν πλέον όχι µόνο µε βάση τον τζίρο τους αλλά και από τα χαρακτηριστικά που αποκτά µε τον καιρό η δραστηριότητά τους. Είναι τα Ελληνικά Οινοποιεία των αδελφών
  Γεωργιάδη και η Cavino των αδελφών Αναστασίου.
• Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η γενιά εκείνων των οινοποιών που έφερε την άνοιξη στο ελληνικό κρασί, όπου τοποθετούνται ονόµατα όπως των ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ, Γεροβασιλείου, Σκούρα, Τσέλεπου και του Κτήµατος Άλφα.
• Μια τρίτη κατηγορία, περιλαµβάνει µια σειρά από µικρότερα οινοποιεία τα οποία ωστόσο έχουν ξεχωρίσει. Πρώτον για την ποιότητα των κρασιών τους, δεύτερον για την απήχηση που έχουν στην αγορά και τρίτον για την οικονοµική τους ευρωστία. Εδώ θα µπορούσε να συµπεριλάβει κανείς οινοποιητικές επιχειρήσεις όπως του Απόστολου Θυµιόπουλου, του Σπύρου Λαφαζάνη, του Χρήστου Ζαφειράκη, του Θάνου Ντούγκου, τα ηχηρά ονόµατα από την περιοχη της ∆ράµας και κάποιες δεκάδες ακόµα που διαπρέπουν µε την ποιότητά τους, χαίρουν εκτίµησης από τους καταναλωτές και στέκουν οικονοµικά υγιή.

Τέλος υπάρχει ένα σύµπλεγµα εκατοντάδων οινοποιητικών επιχειρήσεων και οµάδων που κινούνται στη ζώνη του λυκόφωτος. Με ή χωρίς αµπελώνες, µε ή χωρίς δικές τους µονάδες οινοποίησης, µε ή χωρίς κατοχυρωµένη ταυτότητα, διεκδικούν θέση στην αγορά, παίζουν ρόλο στις εξελίξεις, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, πασχίζουν για µια θέση στην επόµενη µέρα, απασχολούν τους πιστωτές και τις τράπεζες. Ως εκεί.

Το οικονοµικό τους αποτύπωµα παραµένει θολό και σε πολλές περιπτώσεις γράφουν ζηµιές.Τα παραδείγµατα αυτής της µορφής είναι περισσότερα από τα 2/3 των οινοποιητικών επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα και θα είχε πολύ µεγάλο ενδιαφέρον αν στις καταστάσεις των ∆ΑΟΚ και στα κιτάπια της επίσηµης πολιτείας υπήρχε µια επίσηµη καταγραφή αυτών των επιχειρήσεων και µια αξιόπιστη αποτύπωση της δραστηριότητάς τους.

Σχετικά άρθρα:

Αναβαθμίζεται για να εντοπίζει απώλεια πίεσης εμπρόσθιων ελαστικών το σύστημα Volvo Dynamic Steering – Profi Βγήκαν οι πίνακες στο Μέτρο 23, οι ενστάσεις μέχρι 26 Σεπτεμβρίου, παίζουν τα ποσά λόγω δημοσιονομικού ορίου Ξανάπιασε 20λεπτο το καλό σκληρό σιτάρι, τσίμπησε στα 290 ευρώ ανά τόνο η Φότζια «Μαζί! Για πιο ασφαλή τρόφιμα και για ένα καλύτερο μέλλον» το μήνυμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Τροφίμων