Απόψεις: Όταν η πολιτική ψιθυρίζει και ο αγρότης δεν απαντά
Στη γη, τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν σπείρεις, δεν θερίζεις. Αν δεν ποτίσεις, δεν καρπίζει. Αν δεν καταλάβεις τη γη, εκείνη δεν σου συγχωρεί τίποτα. Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Εκεί, πολλές φορές, σπέρνεις λόγια και θερίζεις σιωπή. Κι αυτό φαίνεται να συμβαίνει με τις λεγόμενες ήπιες παροτρύνσεις – μικρές, διακριτικές κινήσεις που προσπαθούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των αγροτών χωρίς εντολές, χωρίς πίεση, χωρίς τιμωρία.
Οι ειδικοί μιλούν για πολιτικές που δεν διατάζουν, αλλά προτείνουν. Δεν αναγκάζουν, αλλά σπρώχνουν φιλικά. Μια επιστολή. Μια ευγενική υπενθύμιση. Ένας τρόπος να δείξεις έναν άλλο δρόμο, χωρίς να τον επιβάλεις. Όμως όσο ευγενική κι αν είναι αυτή η προσπάθεια, αν ο άλλος δεν θέλει να ακούσει, τίποτα δεν αλλάζει.
Κι εδώ ακριβώς ξεκινά το πρόβλημα. Αυτοί που σχεδιάζουν τις παρεμβάσεις συχνά δεν καταλαβαίνουν τον άνθρωπο που καλούνται να πείσουν. Όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά γιατί η καθημερινότητα του αγρότη δεν χωρά εύκολα στα σχήματα των επιτροπών και των πανεπιστημιακών αναλύσεων.
Υπάρχει μια μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε εκείνους που αποφασίζουν και σε εκείνους που ζουν με τις αποφάσεις. Οι πρώτοι μιλούν για αποτελεσματικότητα, στατιστικά και ποσοστά. Οι δεύτεροι κοιτούν τον καιρό, την παρτίδα του σπόρου, τη μυρωδιά του χώματος. Οι πρώτοι μιλούν για μοντέλα συμπεριφοράς. Οι δεύτεροι για τον γείτονα που το δοκίμασε πρώτος και είδε πώς πήγε.
Αυτή η απόσταση δεν γεφυρώνεται με PowerPoint. Θέλει παρουσία. Θέλει αυτιά που ακούν και στόματα που μιλούν την ίδια γλώσσα. Γιατί μια παρότρυνση, όσο καλά κι αν είναι σχεδιασμένη, δεν θα φτάσει ποτέ στο χωράφι αν δεν περάσει πρώτα από την καρδιά εκείνου που θα την εφαρμόσει.
Κάποιοι επιστήμονες προσπαθούν. Στέλνουν επιστολές σε αγρότες. Αλλάζουν τον τρόπο που παρουσιάζονται τα προγράμματα. Δοκιμάζουν με σεβασμό. Όμως ακόμη κι έτσι, μόνο 2 στους 100 ανταποκρίνονται θετικά. Και αυτό δεν δείχνει μόνο χαμηλή αποτελεσματικότητα. Δείχνει έλλειψη σχέσης.
Γιατί ο αγρότης δεν αλλάζει επειδή του το λένε. Αλλάζει επειδή κάποιος του εξήγησε, τον σεβάστηκε, του έδειξε με πράξεις όχι με λόγια ότι αυτή η νέα διαδρομή αξίζει.
Η επιστήμη έχει τις μεθόδους. Η γεωργία έχει τη σοφία. Αλλά το κοινό τους έδαφος δεν είναι δεδομένο. Πρέπει να καλλιεργηθεί. Όχι με όρους, αλλά με εμπιστοσύνη. Όχι με τεχνάσματα, αλλά με ειλικρίνεια. Και όταν ο πολιτικός λόγος ψιθυρίζει, καλό είναι να γνωρίζει αν έχει ήδη κερδίσει την προσοχή εκείνου στον οποίο απευθύνεται. Αλλιώς, ακόμα και το πιο ευγενικό σπρώξιμο πέφτει στο κενό.
Μονάχα όταν οι παροτρύνσεις προκύπτουν από σχέση, και όχι από απόσταση, μπορούν να αλλάξουν κάτι ουσιαστικό. Τότε μόνο θα σπείρουν αλλαγή – και θα τη θερίσουν.
Του Γ.Μπακόλα
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Σχετικά άρθρα:
Όλγα Κεφαλογιάννη: «Το λέω ευθέως ότι δέχθηκα εκβιασμό την περίοδο του διαζυγίου»
Κρίση στη Μέση Ανατολή – Το σενάριο που τρομάζει: Το Ιράν εξετάζει σοβαρά το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ – Περίπου 60 νεκροί στην Τεχεράνη
Αγροτικές Ειδήσεις: Φωτοβολταϊκά σε αγροτική γη: Ποιες περιοχές της Ελλάδας έχουν “κλειδώσει” και πού υπάρχει ακόμη χρυσό περιθώριο
Τάσος Κωστής: Θέλω να πεθάνω όρθιος, όχι να είμαι κατάκοιτος