Απάντηση της Βασίλης Ζαμπούνης – Άξιον Εκδοτική στον Κωνσταντίνο Στεργίδη- VINETUM EΠΕ

Στις 23/5/2025 λάβαμε στα γραφεία της Βασίλης Ζαμπούνης – Άξιον Εκδοτική εξώδικη
δήλωση του κ. Ντίνου Στεργίδη (εταιρεία VINETUM ΜΕΠΕ και διαγωνισμός ΑΤΗΕΝΑ), με την
οποία διαμαρτύρεται για το από 14/5/2025 άρθρο της ιστοσελίδας μας Ντίνος Στεργίδης και Μαρία Κατσούλη: ξερριζώστε ελιές, εμείς θα φέρουμε την Ποιότητα .  Της εξώδικης αυτής δήλωσης, είχε προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία μας, στην οποία του προτείναμε να αποστείλει μία επιστολή, διαβεβαιώνοντάς τον πως θα δημοσιευθεί στο olivenews.gr πλήρης, όπως ακριβώς το «επίμαχο» άρθρο «Ντίνος Στεργίδης και Μαρία Κατσούλη: ξερριζώστε ελιές, εμείς θα φέρουμε την Ποιότητα». Ο κ.Στεργίδης όμως, προτίμησε την εξώδικη δήλωση, ανοίγοντας ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο δικαστική διένεξη, αφού όπως καταλήγει στη δήλωση αυτήν, εντός δεκαημέρου θα κινηθεί νομικά, αστικά και ποινικά. Σε απάντηση της ανωτέρω εξώδικης δήλωσης που λάβαμε, επισημαίνουμε τα εξής:

Το άρθρο μας «Ντίνος Στεργίδης και Μαρία Κατσούλη: ξερριζώστε ελιές, εμείς θα φέρουμε
την Ποιότητα» δεν είναι ούτε ψευδές, ούτε συκοφαντικό κατά των κ.κ. Στεργίδη και
Κατσούλη. Είναι ένα άρθρο άποψης, που βασίζεται στις γνώσεις που μετά από 45 έτη
έχω αποκτήσει για το ελληνικό ελαιόλαδο, αλλά και ένα άρθρο κριτικής σε συνδυασμό με
τα όσα απαξιωτικά, κατά την ελεύθερη γνώμη μου, το τελευταίο διάστημα εκπέμπουν
δημοσίως οι κ.κ. Στεργίδης και Κατσούλη για την ποιότητα του ελληνικού ελαιόλαδου. Ο κ.
Στεργίδης, ο οποίος μάλιστα φέρει την ιδιότητα του δημοσιογράφου, προφανώς και θα
αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες όλα αυτά τα θέματα να αποτυπωθούν στον αναγκαστικά
περιεκτικό τίτλο ενός άρθρου. Σε κάθε περίπτωση, όπως και παραπάνω αναφέρω,
καλοπροαίρετα του δώσαμε τη δυνατότητα της απάντησης, μέσω έγγραφης επιστολής
που θα δημοσιευόταν αυτούσια στην ιστοσελίδα μας, πλην όμως εκείνος προτίμησε τη
γλώσσα των εξωδίκων.

Απόδειξη της παραπάνω καλοπροαίρετης στάσης μας απέναντι στον εξωδίκως δηλούντα,
αποτελεί το γεγονός ότι ήδη από τις 20/5/2025, πριν δηλαδή την αποστολή του εξώδικου,
στο άρθρο μας «Επιστολή του κ. Ehud Soriano, κριτή του διαγωνισμού ATHENA IOOC από το Ισραήλ» γράψαμε ευκρινώς ότι: «διαπιστώνουμε μια παρεξήγηση: στο άρθρο μας
δεν κρίναμε, ούτε μπορούμε να αξιολογήσουμε, αν ο ATHENA είναι καλός ή κακός
διαγωνισμός, κάτι που δεν μας αφορά. Όπως και δεν θα κρίνουμε την αξιοπιστία και
τιμιότητα του κυρίου Στεργίδη και της κυρίας Κατσούλη. Τους οποίους παρεπιμπτόντως
δέχθηκα να βοηθήσω αφιλοκερδώς (το υπογραμμίζω) όταν μου το ζήτησαν πριν ακόμη
ξεκινήσουν τον ΑΤΗΕΝΑ, ένα πρωϊνό πίνοντας σοκολάτα, γωνία Νίκης και Απόλλωνος,
δίπλα στα παλιά μου γραφεία Ξενοφώντος 15Α, μάλλον θα το θυμούνται».

Ομοίως, είχε προηγηθεί και έτερο, από 17/5/2025 άρθρο μας με τίτλο: « Είναι καλή ή κακή η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου;», στο οποίο μέσα σε λίγες λέξεις προσπαθήσαμε
να περικλείσουμε το τεράστιο θέμα της ποιότητας, ειδικά του ελληνικού ελαιολάδου, για το
οποίο έχουν «χυθεί ποταμοί μελάνης», και στο οποίο έχω έμπρακτα αφιερώσει το
μεγαλύτερο μέρος της μέχρι τώρα επαγγελματικής διαδρομής 45 ετών στον ελαιοκομικό
τομέα (βλέπε τις §§ 10,14, 19, 25, 29, 32, 33, 34, 38, 41, 42, στο «Απολογισμός 45 ετών για την ελιά και το ελαιόλαδο, πρόσωπα και πράγματα, κριτική και αυτοκριτική» ). Το
συμπέρασμα αυτού του άρθρου ήταν ομοίως ευκρινές και σαφέστατο: «η ποιότητα του  ελληνικού ελαιολάδου είναι πολύ καλή, μπορεί και πρέπει να βελτιώνεται διαρκώς».

Μοιάζει με λογοπαίγνιο αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για την ουσία των δύο
διαφορετικών προσεγγίσεων, της δικής μας και των κ.κ. Στεργίδη και Κατσούλη.
Πράγματι, όλοι συμφωνούμε ότι επικρατεί το χύμα επί του τυποποιημένου, πράγματι τα
ελληνικά ελαιόλαδα έχουν πολύ μικρή συμμετοχή εν συγκρίσει με των άλλων χωρών στα
βραβεία που απονέμει ο διαγωνισμός ΑΤΗΕΝΑ επί μία δεκαετία (υπογραμμίζοντας το «επί
δεκαετία»). Όμως, αυτό που θέλουμε να τονίσουμε στις ελεύθερες κρίσεις και απόψεις μας
είναι ότι τα ανωτέρω δεν σημαίνουν ότι καλά και σώνει (δήθεν) ευθύνεται η ποιότητα των
ελληνικών ελαιολάδων, η οποία (δήθεν) υστερεί, κ.λπ. κ.λπ. Αυτήν ακριβώς την κατά τη
γνώμη μου επιφανειακή, και τελικά λανθασμένη άποψη θελήσαμε να καυτηριάσουμε στα
τέσσερα συνολικά και διαδοχικά άρθρα μας, υπερασπιζόμενοι την ποιότητά του και το ίδιο, αυτό καθαυτό το ελληνικό ελαιόλαδο.

Πέραν όμως των όποιων διαφορετικών απόψεων αν υστερεί η ποιότητα των ελληνικών
ελαιολάδων (θέμα για το οποίο έχουμε επιδείξει γνήσιο και αποδεδειγμένο ενδιαφέρον), προκύπτει το επόμενο κρίσιμο ερώτημα: σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, πού αποδίδετε την (υποτιθέμενη) υστέρηση της ποιότητας ώστε να την διορθώσουμε; Για αυτό, στο ίδιο, από 17/5/2025 άρθρο μας, γράψαμε: «Για αυτή την υποτιθέμενη υστέρηση της της ποιότητας των ελληνικών ελαιολάδων, αν την αποδεχθούμε, τι προτείνετε; Εδώ η μαθηματική εξίσωση έχει τρεις και μόνον πιθανές λύσεις τις οποίες εξετάσαμε στο χθεσινό μας άρθρο: είτε φταίνε οι ελιές, άρα να ξεριζώσουμε τις γηγενείς ποικιλίες για να φυτέψουμε ξενικές, μοντέλο που σε μεγάλο βαθμό ακολούθησε ο αμπελοοινικός τομέας με τα γνωστά αποτελέσματα και τον ρόλο κάποιων σομελιέ και ινφλουένσερς να είναι γνωστός τουλάχιστον στον κλάδο των αμπελουργών και οινοποιών. Είτε φταίνε οι ελαιοπαραγωγοί με τις λάθος καλλιεργητικές πρακτικές που ακολουθούν, άρα να τους μετακινήσουμε κάπου αλλού για να φέρουμε καλούς ελαιοπαραγωγούς από κάπου αλλού. Είτε φταίνε τα ελαιοτριβεία μαζί με τους ελαιοτριβείς, τους οποίους θα πρέπει κι αυτούς κάπου να μετακινήσουμε εισάγοντας άλλους «ποιοτικούς». Σοβαρά ή γελοία, αυτά λέει η λογική αν υιοθετήσουμε και αρχίσουμε να προπαγανδίζουμε τα περί υστέρησης της ποιότητας».

Το λογικό συμπέρασμα από τα όσα ακούστηκαν στον Διεθνή Διαγωνισμό Ελαιολάδου
ATHENA, είναι πως οι κ.κ. Στεργίδης και Κατσούλη δεν θα πρότειναν ανέφικτες και
ουτοπικές λύσεις, όπως η αλλαγή των ελαιοκαλλιεργητών, ή των ελαιοτριβείων. Άρα, η
μόνη εφικτή μεν, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον (βλέπε και υπερεντατικούς υπέρπυκνους
ελαιώνες π.χ. στην Καλιφόρνια που παίρνει τα βραβεία ποιότητας), αλλά με
καταστροφικά σε μεγάλο βαθμό αποτελέσματα, είναι η εκρίζωση ελληνικών γηγενών
ποικιλιών και η αντικατάστασή τους με ξένες. Μοντέλο που σίγουρα θα γνωρίζουν οι κ.κ.
Στεργίδης και Κατσούλη από τον αμπελοοινικό τομέα και αποτυπώθηκε στον τίτλο του
επίμαχου άρθρου μας.

Εν κατακλείδι. Στο olivenews.gr , μετά τη λήξη του διαγωνισμού ΑΤΗΕΝΑ ώστε να μην
επηρεάσουμε ούτε τις συμμετοχές, ούτε τους χορηγούς, και παρά το γεγονός ότι
συνεντεύξεις τους είχαν δοθεί σε προγενέστερους χρόνους, εμείς δημοσιεύσαμε μια
τετραλογία άρθρων:

Αφορμή, εν συνδυασμώ, όλες οι πρόσφατες δηλώσεις των κ.κ. Στεργίδη και Κατσούλη, τα
αποτελέσματα και των 10 μέχρι τώρα διαγωνισμών του ΑΤΗΕΝΑ, μια σειρά από πράξεις
και παραλείψεις γύρω από την οργάνωση του διαγωνισμού στα Χανιά. Σκοπός όλων των
παραπάνω τεσσάρων άρθρων εν συνόλω, είναι η έκθεση της ελεύθερης γνώμης μας και
κριτικής μας, με αποκλειστικό σκοπό την υπεράσπιση της ποιότητας του ελληνικού
ελαιολάδου και σε καμία περίπτωση να θιγεί η τιμή και η υπόληψη των κ.κ. Στεργίδη και
Κατσούλη, ούτε η συκοφάντησή τους. Αν επιθυμούν μια συζήτηση εφ΄ όλης της ύλης για
την ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου και το ρόλο των διαγωνισμών που γίνονται,
εξακολουθούμε να είμαστε στη διάθεσή τους. Αν, επικεντρωνόμενοι σε έναν, έστω ατυχή,
τίτλο ενός άρθρου μας, επιθυμούν την ποινικοποίηση της άποψής μας, πάλι θα είμαστε
στη διάθεσή τους, αφού και εκεί θα δοθεί η ευκαιρία να εκτεθούν πολύπλευρες, επί του
θέματος, απόψεις.

~~~—~~~

φωτογραφία: «ο υγρός χρυσός», ευγενική παραχώρηση του © Αντρέας Σμαραγδής

Σχετικά άρθρα:

Με καλοκαιρινό καιρό σε όλη τη χώρα το φετινό Πάσχα Αρνί από εγκεκριμένα σφαγεία με ευανάγνωστες σφραγίδες συνιστά η Διεύθυνση Κτηνιατρικής Ηπείρου Αγροτικές Ειδήσεις: Σε ισχύ από αύριο οι δασμοί 125% της Κίνας σε αμερικανικά προϊόντα Αγροτικές Ειδήσεις: Ενίσχυση πολύ μικρών επιχειρήσεων: Δωρεάν εξοπλισμός & καθοδήγηση