Αγροτικές Ειδήσεις: Η τιμή της ουρίας καθορίζεται από την ενέργεια, όχι από τη ζήτηση
Πριν από λίγα χρόνια, ήταν το σιτάρι που βρέθηκε στο προσκήνιο των γεωπολιτικών εντάσεων. Οι τιμές του εκτινάχθηκαν, οι εξαγωγές περιορίστηκαν και η πρόσβαση στα αποθέματα μετατράπηκε σε μέσο πίεσης. Σήμερα, ένα διαφορετικό προϊόν, λιγότερο ορατό στις δημόσιες συζητήσεις αλλά εξίσου κρίσιμο για την παγκόσμια αλυσίδα τροφίμων, εξελίσσεται σε παράγοντα ισχύος: η ουρία.
Σε αντίθεση με τα δημητριακά, η ουρία δεν εξαρτάται από τη γη, αλλά από την ενέργεια. Για την παραγωγή ενός τόνου, απαιτούνται περίπου 30 MMBtu φυσικού αερίου. Κάθε $1 διαφορά στην τιμή του αερίου προσθέτει σχεδόν $30 στο κόστος παραγωγής. Αυτή η σχέση, άμεση και αναπόφευκτη, καθορίζει σήμερα ποιοι παραγωγοί είναι βιώσιμοι και ποιοι βρίσκονται υπό συνεχή απειλή διακοπής λειτουργίας.
Στον Περσικό Κόλπο και στη Ρωσία, όπου το φυσικό αέριο κοστίζει $1–3/MMBtu, το κόστος παραγωγής ουρίας διαμορφώνεται μεταξύ $100–140 ανά τόνο. Το επίπεδο αυτό λειτουργεί ως παγκόσμιο σημείο αναφοράς — το κατώφλι κάτω από το οποίο δεν μπορεί να κινηθεί κανένας άλλος παραγωγός.
Η Νιγηρία, με την επέκταση της Dangote Fertiliser Ltd σε Νιγηρία και Αιθιοπία, διεκδικεί πλέον ρόλο καθοριστικού προμηθευτή στην Ατλαντική λεκάνη. Με στόχο παραγωγής έως 12 εκατ. τόνων έως το 2030, η γεωγραφική εγγύτητα προς τη Βραζιλία και τις δυτικοαφρικανικές αγορές μειώνει σημαντικά το κόστος μεταφοράς, δημιουργώντας έναν νέο τιμολογιακό πόλο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Henry Hub κινείται γύρω στα $3/MMBtu, το κόστος παραγωγής κυμαίνεται περίπου $140–170 ανά τόνο. Η αμερικανική παραγωγή είναι ανταγωνιστική, αλλά δεν καθορίζει τις διεθνείς τιμές· λειτουργεί ως μεσαίος ισορροπιστής.
Στην Ινδονησία, η ανακοίνωση επενδύσεων $3 δισ. για την κατασκευή επτά νέων μονάδων έως το 2029 αποσκοπεί στη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές και στη σταθεροποίηση των εγχώριων τιμών. Όμως η υψηλότερη τιμή φυσικού αερίου περιορίζει τη σταθερή λειτουργία μέρους των υφιστάμενων εργοστασίων, οδηγώντας σε διακεκομμένη παραγωγή ανάλογα με το ενεργειακό κόστος.
Η Ευρώπη βρίσκεται στη δυσμενέστερη θέση. Με τιμές φυσικού αερίου μεταξύ $8–12/MMBtu, το κόστος παραγωγής ουρίας μπορεί να φτάσει τα $290–420 ανά τόνο. Πολλές μονάδες λειτουργούν μόνο όταν οι τιμές ενέργειας υποχωρούν. Ο Μηχανισμός Συνοριακής Προσαρμογής Άνθρακα (CBAM) θα ενισχύσει τη διαφάνεια και τις υποχρεώσεις συμμόρφωσης, αλλά δεν μειώνει το κόστος και δεν αποκαθιστά την ανταγωνιστικότητα.
Η Κίνα, ιστορικά ο σημαντικότερος εξισορροπιστής της αγοράς, περιορίζει σήμερα τις εξαγωγές λόγω περιβαλλοντικών κανόνων, διακυμάνσεων στην εσωτερική ζήτηση και πίεσης στις παλαιότερες μονάδες άνθρακα. Η εποχή των «εκτάκτων εξαγωγικών κυμάτων» που υποχωρούσαν και ανέβαζαν τις διεθνείς τιμές φαίνεται να φθίνει.
Το αποτέλεσμα είναι μια σιωπηλή αναδιάταξη ισχύος.
Οι χώρες με φθηνή και σταθερή πρόσβαση σε φυσικό αέριο αποκτούν στρατηγικό πλεονέκτημα όχι μόνο στον κλάδο των λιπασμάτων, αλλά και στην παγκόσμια εφοδιαστική ασφάλεια τροφίμων.
Μέχρι το 2030, η παγκόσμια παραγωγική ικανότητα πιθανότατα θα υπερβεί τη ζήτηση.
Ωστόσο, το βασικό ερώτημα δεν θα είναι πόσα εργοστάσια θα υπάρχουν.
Θα είναι ποια θα λειτουργούν.
Και αυτό δεν θα το αποφασίσουν οι καλλιεργητικές ανάγκες ή οι εμπορικές συμφωνίες, αλλά η τιμή του φυσικού αερίου.
Η ουρία παραμένει λίπασμα. Αλλά η ισχύς βρίσκεται στην ενέργεια
Το 1 MMBtu αντιστοιχεί περίπου σε 2.520.000 Kcal για σκοπούς υπολογισμού. Δεδομένου ότι το 1 Nm³ φυσικού αερίου (ή 1 SCM) περιέχει κατά μέσο όρο 9.880 Kcal, προκύπτει ότι 1 MMBtu ισούται περίπου με 25,5 Nm³ φυσικού αερίου. Η σχέση αυτή χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία λιπασμάτων για τη μετατροπή του ενεργειακού κόστους σε κόστος παραγωγής ανά τόνο ουρίας.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.




