UBS: Σε Ντουμπάι και Μαδρίτη η μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου «φούσκας» στα ακίνητα

Για μια ακόμη χρονιά η απόκτηση στέγης για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών παραμένει «όνειρο θερινής νυκτός» στα περισσότερα μέρη του πλανήτη, καθώς οι τιμές των κατοικιών παρέμειναν σχεδόν αμετάβλητες σε όρους προσαρμοσμένους στον πληθωρισμό.
Για τη φετινή έκδοση του Global Real Estate Bubble Index, η UBS ανέλυσε τις τιμές των κατοικιών σε 21 μεγαλουπόλεις ανά τον κόσμο, με την σχετική έρευνα να φανερώνει πως το Μαϊάμι εμφανίζει τον υψηλότερο κίνδυνο «φούσκας» ακινήτων μεταξύ των πόλεων της μελέτης. Υψηλός κίνδυνος «φούσκας» παρατηρείται, επίσης, στο Τόκιο και τη Ζυρίχη.
Αυξημένος κίνδυνος «φούσκας» είναι εμφανής σε Λος Άντζελες, Γενεύη, Άμστερνταμ, καθώς επίσης στο Ντουμπάι, το οποίο, μάλιστα, μαζί και με τη Μαδρίτη σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση της εν λόγω μελέτης.
UBS: Παγκόσμιος δείκτης «φούσκας» στα ακίνητα, πιν.1Χαμηλός κίνδυνος «φούσκας» για Λονδίνο, Παρίσι και Μιλάνο
Ο κίνδυνος είναι μέτριος σε Σίδνεϊ, Βανκούβερ και Τορόντο. Η Μαδρίτη, η Φρανκφούρτη και το Μόναχο ανήκουν επίσης στην ομάδα μέτριου κινδύνου. Σύμφωνα δε με τον δείκτη της UBS, το Λονδίνο, το Παρίσι και το Μιλάνο είναι οι ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις που αντιμετωπίζουν χαμηλό κίνδυνο φούσκας.
Εκτός Ευρώπης, το Χονγκ Κονγκ, το Σαν Φρανσίσκο, η Νέα Υόρκη και το Σάο Πάολο βρίσκονται στην ίδια κατηγορία, με το Σάο Πάολο να παρουσιάζει τον χαμηλότερο κίνδυνο από όλες τις -υπό ανάλυση- πόλεις.
Παγκόσμια επιβράδυνση στην αγορά κατοικίας
Η αγορά κατοικίας παγκoσμίως συνέχισε να επιβραδύνεται κατά μέσο όρο. Ο Matthias Holzhey, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης στο Chief Investment Office της UBS Global Wealth Management, εξηγεί: «Η ευρεία έξαρση έχει υποχωρήσει, με τον μέσο κίνδυνο φούσκας στις μεγάλες πόλεις να μειώνεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά».
Οι πόλεις που επισημάνθηκαν με υψηλό κίνδυνο φούσκας το 2021, όπως η Φρανκφούρτη, το Παρίσι, το Τορόντο, το Χονγκ Κονγκ και το Βανκούβερ, κατέγραψαν μέση μείωση πραγματικών τιμών σχεδόν 20% από τα υψηλά τους, λόγω της αύξησης των επιτοκίων τα χρόνια που ακολούθησαν. Συγκριτικά, οι πραγματικές τιμές σε πόλεις με μικρότερες ανισορροπίες μειώθηκαν περίπου κατά 5% κατά μέσο όρο.
Ωστόσο, ορισμένες πόλεις ξεφεύγουν από τη συγκεκριμένη αυτή τάση. Τα τελευταία πέντε χρόνια, το Ντουμπάι και το Μαϊάμι ήταν πρωτοπόροι με μέση αύξηση πραγματικών τιμών περίπου 50%. Ακολούθησαν το Τόκιο και η Ζυρίχη, με αύξηση 35% και σχεδόν 25%. Σε σύγκριση όμως με πέρυσι, η Μαδρίτη ήταν εκείνη που σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση πραγματικών τιμών από όλες τις πόλεις που αναλύθηκαν, με άνοδο 14%.
UBS: Παγκόσμιος δείκτης «φούσκας» στα ακίνητα, πιν.2Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της μειωμένης οικονομικής δυνατότητας απόκτησης στέγης
Το Χονγκ Κονγκ αποτελεί την λιγότερο προσιτή -σε τιμές- πόλη της μελέτης, απαιτώντας περίπου 14 χρόνια εισοδήματος για την αγορά ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. Οι τιμές έχουν, επίσης, αποσυνδεθεί από τα τοπικά εισοδήματα στο Τόκιο, το Παρίσι και το Λονδίνο, καθώς ο δείκτης τιμής προς εισόδημα εκεί υπερβαίνει το 10.
Συνολικά, για έναν εξειδικευμένο εργαζόμενο, ο οικονομικά προσιτός χώρος διαβίωσης είναι κατά μέσο όρο περίπου 30% μικρότερος από το 2021.
Όταν η ιδιοκτησία γίνεται υπερβολικά ακριβή για τους πολίτες, συχνά εισάγονται πρόσθετες ρυθμίσεις. Ο Maciej Skoczek, συγγραφέας της μελέτης στο Chief Investment Office της UBS Global Wealth Management, επισημαίνει: «Αυστηρότεροι κανόνες, από νέους φόρους έως απαγορεύσεις αγοράς και μέτρα ελέγχου ενοικίων, έχουν μειώσει την ελκυστικότητα αγορών που κάποτε ήταν περιζήτητες, όπως το Βανκούβερ, το Σίδνεϊ, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, και το Λονδίνο».
UBS: Παγκόσμιος δείκτης «φούσκας» στα ακίνητα, πιν.3Ο παράγοντας δημόσιο χρέος
Παρόλα αυτά, η συνεχιζόμενη –και πιθανώς μη βιώσιμη– αύξηση του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να δώσει νέα ώθηση στην αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια. Σε περίοδο χρηματοπιστωτικής καταστολής, αυξάνεται η ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία με θετικές πραγματικές αποδόσεις, όπως τα ακίνητα.
Βραχυπρόθεσμα, αναμένεται οι κεντρικές τράπεζες να μειώσουν τα επιτόκια έως το 2026, μειώνοντας σταδιακά το πραγματικό κόστος χρηματοδότησης. Τέλος, η περιορισμένη προσφορά στα περισσότερα αστικά κέντρα στηρίζει περαιτέρω τις αυξήσεις τιμών.
Δείτε επίσης:
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.