Οδηγός για την ορθή «λίπανση» της ακτινιδιάς – Fresher

του Γιάννη Τσιμπονίδη
Είναι γνωστό ότι από 92 γνωστά στοιχεία που υπάρχουν στην φύση, τα φυτά για να συνεχίσουν την ανάπτυξη τους χρειάζονται από αυτά 17 τα οποία ονομάζονται “Απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία”. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για το Ακτινίδιο το οποίο για να αναπτυχθεί σωστά χρειάζεται όλα αυτά τα στοιχεία, σε διαφορετική όμως ποσότητα.
Τα στοιχεία αυτά το φυτό της Ακτινιδιάς κάποια τα παίρνει από την Ατμόσφαιρα μέσω των φύλλων (Άνθρακα, Οξυγόνο, Θείο και άλλα) και τα υπόλοιπα στοιχεία από το Έδαφος μέσω της ρίζας. Τα 17 στοιχεία αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, όχι με κριτήριο το πόσο σημαντικά είναι αλλά με βάση τις ποσότητες που χρειάζεται το φυτό.
Έτσι έχουμε:
Α) Τα στοιχεία που χρειάζονται σε μεγάλες ποσότητες και ονομάζεται Μακροστοιχεία ( Άζωτο, Φώσφορο, Κάλιο, Μαγνήσιο, Ασβέστιο κ.α.).
Β) Τα στοιχεία που χρειάζονται σε μικρές ποσότητες και ονομάζονται Ιχνοστοιχεία (Σίδηρος, Μαγγάνιο, Ψευδάργυρος, Χαλκός κ.α.).
Το καλό είναι ότι γενικά τα περισσότερα Ελληνικά Εδάφη που καλλιεργούνται Ακτινίδια έχουν αρκετά μεγάλη διαθεσιμότητα στα στοιχεία αυτά για δύο λόγους: 1) Από το Μητρικό υλικό τα πετρώματα δηλ. από τα οποία δημιουργήθηκαν τα Ελληνικά Εδάφη. Όπως για παράδειγμα είναι γνωστό ότι σύμφωνα με την Εδαφολογία ότι το 92% των Εδαφών μας έχει υπερβολική ποσότητα Μαγνησίου.
2) Από τις υπερλιπάνσεις που κάνανε τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες παραγωγοί τόσο στην υπάρχουσα καλλιέργεια του Ακτινιδίου όσο και στις καλλιέργειες που προηγήθηκαν.
Μην ξεχνάτε βέβαια ότι πλην λίγων Ελαφρών εδαφών (αμμουδερών) που καλλιεργούνται Ακτινίδια, η πλειοψηφία των άλλων είναι Μεσαία και Βαριά. Αυτό
σημαίνει ότι έχουν αρκετό Άργιλο ο οποίος δεν αφήνει εύκολα τα θρεπτικά στοιχεία να “ξεπλυθούν” στο Υπέδαφος, αλλά παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην περιοχή της ριζόσφαιρας της Ακτινιδιάς.
Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ενώ ένα Έδαφος μπορεί να έχει σε υψηλή περιεκτικότητα (ίσως και 1000 φορές πάνω), όλα τα στοιχεία που χρειάζεται η Ακτινιδιά, αυτά δεν είναι σε ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΜΟΡΦΗ για να τα πάρει το φυτό αλλά είναι δεσμευμένα….
Το θέμα της διαθεσιμότητας των στοιχείων στο Ακτινίδιο εξαρτάται κυρίως: 1) Από το pH που όσο πιο ισορροπημένο είναι (κοντά στο 7 δηλαδή), τόσο αυξάνεται η διαθεσιμότητα των υπαρχόντων αδιάλυτων στοιχείων που υπάρχουν στο έδαφος. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η πλειοψηφία της Ελλάδας έχει Αλκαλικά εδάφη(Υψηλά pH). Αυτό βέβαια μπορούμε να το ελέγξουμε εν μέρει και τοπικά. Το pH μειώνεται τοπικά και στοχευμένα με σκευάσματα όπως το θειάφι, ο Θειικός Σίδηρος (καραμπογιά),τα Οξινόπεια λιπάσματα (π Χ. Θειική Αμμωνία ), την Τύρφη κ.α.
2) Κάποια θρεπτικά στοιχεία γίνονται μη διαθέσιμα λόγου ανταγωνισμού που δημιουργείται μεταξύ τους ( π.χ. το Κάλιο με το Μαγνήσιο ) ή δημιουργούνται αδιάλυτες μορφές όταν ενώνονται (π.χ. Ασβέστιο με τον Φώσφορο).
Λύση σ ‘ όλα αυτά δίνουν οι Εδαφολογικές αναλύσεις οι οποίες στα χέρια ενός Γεωπόνου μπορούν να καθοδηγήσουν τον Ακτινιδιοπαραγωγό να κάνει μια ισορροπημένη, ορθολογική αλλά και συνάμα οικονομική λίπανση χωρίς υπερβολές και χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στο Έδαφος (π.χ. αύξηση Αλατότητας).
Στην φωτογραφία φαίνεται ο κ. Έξαρχος με τον Καθηγητή Δρ Ραφαήλ Σανδαλτζόπουλο σε επίσκεψη που έκανε προ ημερών στο τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Το συγκεκριμένο τμήμα ασχολείται και με τους ωφέλιμους μικροοργανισμούς του εδάφους και διάφορες μεταβολικές ουσίες που ενισχύουν την θρέψη και την άμυνα του φυτού.
Το θέμα θα συνεχιστεί στο επόμενο άρθρο που θα έχει αντικείμενο λίπανση «συντήρησης» της ακτινιδιάς.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.