Κατευθυντήριες γραμμές για το δίκτυο Natura 2000 και την αλιεία
Το έγγραφο παρέχει εργαλεία για τη διαχείριση της σχέσης μεταξύ της εμπορικής αλιείας και των πιο πολύτιμων θαλάσσιων οικοσυστημάτων της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε νέες κατευθυντήριες γραμμές για να βοηθήσει τα κράτη μέλη της ΕΕ να προστατεύσουν καλύτερα τις θαλάσσιες περιοχές Natura 2000, υποστηρίζοντας παράλληλα ένα βιώσιμο μέλλον για την αλιεία της Ευρώπης.
Το έγγραφο παρέχει πρακτικά εργαλεία για τη διαχείριση της σχέσης μεταξύ εμπορικών και ερασιτεχνικών αλιευτικών δραστηριοτήτων και των πολυτιμότερων θαλάσσιων οικοσυστημάτων της ΕΕ. Σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση τόσο της προστασίας της βιοποικιλότητας όσο και της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας του αλιευτικού τομέα. Οι υγιείς θάλασσες είναι απαραίτητες για την αλιεία. Οι πλούσιοι σε βιοποικιλότητα οικότοποι – όπως οι ύφαλοι, οι αμμόλοφοι και οι λειμώνες θαλάσσιας βλάστησης – αποτελούν βασικούς τόπους αναπαραγωγής και αναπαραγωγής για πολλά είδη ψαριών.
Η προστασία και η αποκατάσταση των περιοχών Natura 2000 δεν αφορά μόνο τη διατήρηση: είναι επίσης μια άμεση επένδυση στη βιωσιμότητα της αλιείας και των κοινοτήτων που εξαρτώνται από αυτήν.
Οι κατευθυντήριες γραμμές θα βοηθήσουν τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους ενωσιακούς και παγκόσμιους στόχους για τη βιοποικιλότητα, να ενισχύσουν την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για το περιβάλλον και την αλιεία και να προωθήσουν τη μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ τομέων και θαλάσσιων συνόρων. Υποστηρίζει άμεσα τους στόχους της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και του σχεδίου δράσης της ΕΕ για τη θάλασσα.
Είναι σημαντικό ότι επιδιώκει επίσης να βελτιώσει τον διάλογο με τους αλιείς και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, αποσαφηνίζοντας τις νομικές απαιτήσεις και ενθαρρύνοντας τον ενεργό ρόλο τους στη διαχείριση των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.
Βασικά στοιχεία του εγγράφου καθοδήγησης
Το νέο έγγραφο βοηθά τα κράτη μέλη να προσδιορίσουν διάφορα μέτρα διατήρησης της αλιείας, τα οποία μπορούν να εγκριθούν από την ΕΕ ή, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, από τα κράτη μέλη, ως εθνικά μέτρα διατήρησης.
Συνιστά μια σαφή διαδικασία για:
▪ Αξιολόγηση του κατά πόσον οι αλιευτικές δραστηριότητες απειλούν προστατευόμενους οικοτόπους και είδη σε τόπους Natura 2000
▪ Αξιολόγηση πιθανών επιπτώσεων με βάση τους ειδικούς ανά τόπο στόχους διατήρησης
▪ Θέσπιση μέτρων για την πρόληψη της υποβάθμισης των οικοτόπων και της σημαντικής ενόχλησης των ειδών, καθώς και των αναγκαίων μέτρων αποκατάστασης.
Ιστορικό
Η οδηγία για τους οικοτόπους χρησιμεύει ως το κύριο νομικό πλαίσιο για τη δημιουργία και τη διαχείριση του Natura 2000, ενός δικτύου προστατευόμενων περιοχών σε ολόκληρη την ΕΕ.
Απαιτεί τον χαρακτηρισμό και την αποτελεσματική διαχείριση τόπων για εννέα τύπους θαλάσσιων οικοτόπων και 16 είδη, ενώ η οδηγία για τα πτηνά προσθέτει προστασία για 60 είδη πτηνών.
Επί του παρόντος, υπάρχουν περισσότερες από 3.000 θαλάσσιες περιοχές Natura 2000, οι οποίες καλύπτουν πάνω από το 9% της συνολικής θαλάσσιας έκτασης των κρατών μελών της ΕΕ. Αποτελούν την κύρια συμβολή στον στόχο της ΕΕ για νομική προστασία τουλάχιστον του 30% της θαλάσσιας περιοχής της ΕΕ έως το 2030.
Η εμπορική και ερασιτεχνική αλιεία είναι διαδεδομένη σε αυτά τα θαλάσσια περιβάλλοντα, συχνά προγενέστερη του χαρακτηρισμού των τόπων Natura 2000. Τέτοιες δραστηριότητες μπορούν να αποτελέσουν απειλές για προστατευόμενους οικοτόπους και είδη, απαιτώντας διάφορα μέτρα διαχείρισης της αλιείας σε διαφορετικές τοποθεσίες. Οι κατευθυντήριες γραμμές διευκρινίζουν πότε οι αλιευτικές δραστηριότητες επηρεάζουν τόπους Natura 2000 και πρέπει να ρυθμίζονται βάσει της οδηγίας για τους οικοτόπους.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
