Ε.Ε.
Με θλίψη αλλά και μπόλικη ανησυχία διάβαζα το πρόσφατο Δελτίο Αγροτικών Προϊόντων της Ε.Ε. (για το ελαιόλαδο στη σελίδα 16),
short-term outlook for eu agricultural markets in-KF0125020ENN.
Λίγες αράδες, κάποια στατιστικά σχηματάκια, για πράγματα άχρωμα, που ήδη τα γνωρίζουμε εδώ και πολλούς μήνες. Κανένας στόχος, καμία πολιτική, απλή γραφειοκρατική διαχείριση. Αλλά και γενικότερα, οι Βρυξέλλες έχουν εδώ και δεκαετίες παραβλέψει να δώσουν κάποια κατεύθυνση στρατηγικής προώθησης στην αγροτική Ευρώπη.
Στα συντρίμμια του Β΄Π.Π. οικοδομήθηκαν οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες σαν το σπίτι ειρήνης και ευημερίας της (Δυτικής) Ευρώπης με ευρύτατες πολιτικές συναινέσεις από τη βαθειά συντηρητική δεξιά μέχρι τους σοσιαλιστές και τα ρεύματα του ευρωπαϊκού κομμουνισμού, με εκφραστές ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες.
Σε εκείνο το όχι πολύ μακρινό παρελθόν, η τότε ΕΟΚ/ΕΕ ασκούσε πραγματική Κοινή Αγροτική (και Ελαϊκή) Πολιτική. Είχε στόχους, είχε προϋπολογισμό, είχε “εργαλεία” πολιτικής με ένα σωρό διαφορετικού τύπου παρεμβάσεις (επιδοτήσεις, προγράμματα), για όλα τα στάδια από το χωράφι του αγρότη μέχρι το πηρούνι του καταναλωτή.
Η σημερινή Ευρώπη υφίσταται μια γρήγορη και επικίνδυνη μετάλλαξη. Οι ειρηνικές προτεραιότητες στρατιωτικοποιούνται οικονομικά και γεωπολιτικά με αναλώσιμους διαχειριστές, οι οποίοι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις ή έστω να αρθρώσουν κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο. Ο εθνικισμός επιστρέφει μυρίζοντας Μεσοπόλεμο.
Από τα καλούδια της ΚΑΠ στο καλάθι έχουν μείνει πολύ λίγα, και θα μείνουν ακόμη λιγότερα. Έφαγαν και τα πολλά και διάφορα τρωκτικά, στη χώρα μας τουλάχιστον, και τώρα τι θα γίνει;
Φωτό: Στάχυα, παραχώρηση © Αντρέας Σμαραγδής.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
