Απόψεις: Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης: Από την αυτάρκεια στην εγκατάλειψη – Μπορεί να Αναστηθεί;

Το κείμενο του Δημήτρη Κουρέτα για την ελληνική ζάχαρη αποτελεί μια ηχηρή υπενθύμιση της κατάρρευσης ενός ολόκληρου κλάδου που κάποτε όχι μόνο εξασφάλιζε την εγχώρια επάρκεια αλλά είχε και εξαγωγικό χαρακτήρα. Μέσα σε λιγότερο από δύο δεκαετίες, η Ελλάδα από παραγωγός και εξαγωγέας ζάχαρης μετατράπηκε σε χώρα που εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εισαγωγές. Το κείμενο αγγίζει τις αιτίες και τις συνέπειες, επισημαίνοντας την ΕΕ και τις μεταρρυθμίσεις του 2006 ως το σημείο μηδέν.

Αναλυτικά, η ανάρτηση:

«Η λέξη αυτάρκεια θα αποσυρθεί από το λεξιλόγιό μας σε ό,τι αφορά τη ζάχαρη. Με ετήσιες απαιτήσεις που αγγίζουν τους 320.000 τόνους η χώρα μας βασίζεται πλέον μόνο στις εισαγωγές και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο κάνουν ήδη χρυσές δουλειές. Το 2009 η παραγωγή στη χώρα ήταν 157.383 τόνοι και είναι απλά συγκλονιστικό ότι το 2011 μειώθηκε κατά 75%, στους 38.265 τόνους. Τραγωδία, αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2006 καλύπταμε τις εσωτερικές ανάγκες και γλυκαίναμε και… τα Βαλκάνια. Τρία ζαχαρουργεία (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ορεστιάδα), ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σπόρων, τρία κέντρα διανομής (Αθήνα, Λάρισα, Χανιά), δύο ζαχαρουργεία στη Σερβία και προετοιμασία για μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων.
Μέσα σε 12 χρόνια τα πάντα έγιναν ερείπια. Το κόστος εισαγωγής των απαιτούμενων ποσοτήτων έφτασε και ξεπέρασε τα 200.000.000 ευρώ το 2020. Οποιος θέλει μπορεί να υπολογίσει τι θα μας κοστίσει καθώς η εκτόξευση των τιμών είναι δεδομένη, το τελικό ύψος μάς λείπει. Εισάγουμε από Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Μαυρίκιο, μέχρι και από τη Γαλλική Πολυνησία. Κύριοι εισαγωγείς, οι Sugartia ΕΠΕ (της πολυεθνικής Pfeifer & Langen), Cristal Hellenic ΙΚΕ και Royal Sugar (από 10 εκατ. ευρώ τζίρο το 2015, το 2021 έφτασε τα 31,474 εκατομμύρια).

Το 2006 αξίζει να μνημονεύεται ως έναρξη της καταστροφής, αφού οι υπουργοί Γεωργίας της Ε.Ε. εγκρίνουν τη ριζική μεταρρύθμιση του τομέα ζάχαρης που κράτησε τρία χρόνια, με τη χώρα μας να αποποιείται μέχρι το 2008 το 50,01% της εθνικής ποσόστωσης και από τους 317.502 τόνους πέφτουμε στους 158.702 τόνους. Κι έτσι το 2014, κλείνουν τα 4 από τα 5 εργοστάσια. Σαν αποκλεισμένο κάστρο, μόνο το φουγάρο στο Πλατύ κάπνιζε, ζεσταίνοντας την ανάμνηση της παλαιάς δόξας (μπορούσε να φτάσει σε παραγωγή τους 100.000 τόνους!).

Λεηλατημένη από «φέσια»-πλιάτσικο 85 εκατομμύρια –σύμφωνα με τα ποινικά κατηγορητήρια που μούχλιασαν ήδη–, στραγγαλισμένη από χρέη 185.000.000 ευρώ στην Αγροτική Τράπεζα, που πέρασαν μέσα σε ένα βράδυ κοψοχρονιά στην Τράπεζα Πειραιώς, η ΕΒΖ ουσιαστικα δεν υπάρχει.
Μήπως να σκεφτόμασταν ξανά την παραγωγή;»

Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Σχετικά άρθρα:

Αγροτικές Ειδήσεις: Συνάντηση Τσιάρα – Αγροτών: Στο επίκεντρο η στήριξη του πρωτογενούς τομέα και η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης Πνέει τα λοίσθια η Πράσινη Συμφωνία, σε συμβιβασμό οδηγείται άμεσα η Ευρώπη Τρίτο 10ήμερο Μαρτίου τα Οικολογικά Σχήματα μαζί και ρέστα τσεκ ΄24 ακόμη ερωτηματικά για απλήρωτα monitoring Αγροτικές Ειδήσεις: Συνάντηση αγροτών με την Κυβέρνηση: Στο τραπέζι τα αιτήματα του κλάδου