Χάθηκε στο μέτρημα η κτηνοτροφία, υπάρχει πεδίο για κρέας και γάλα – Τυροκόμος

Την εκτίµηση αυτή διατύπωσε ο Γιώργος Κεφαλάς, αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Οικονοµίας στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και αγελαδοτρόφος στο επάγγελµα, σε ηµερίδα που οργάνωσε το Σωµατείο Κρεοπωλών της Θεσσαλονίκης, µε θέµα «κρέας, αυτός ο άγνωστος», στο πλαίσιο της 89ης ∆ιεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.
«Παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν µπορούµε να τα πάµε περίφηµα. Αν πληρωθούν ορισµένες προϋποθέσεις ανοίγεται πεδίο δόξης λαµπρό για τον κτηνοτροφικό µας κλάδο», τόνισε ο κ. Κεφαλάς, ενώ εξηγώντας τί τον κάνει να βλέπει το ποτήρι µισογεµάτο, εστίασε σε µια σειρά λόγους.
«Το κυριότερο είναι ότι είµαστε έντονα ελλειµµατικοί σε κάποια είδη κρέατος. Παράγουµε περίπου το 12% των ετήσιων αναγκών µας σε µοσχαρίσιο κρέας και σε αυτό περιλαµβάνονται και περίπου 60.000 µοσχάρια που εισάγονται στην Ελλάδα για πάχυνση. Οπότε υπάρχει αγορά», είπε ο ίδιος και σηµείωσε πως «στη Γαλλία, το µεγαλύτερο παραγωγό στην Ευρωπαϊκή Ένωση που οδηγεί και τις εξελίξεις στον κλάδο, µειώνεται το ζωικό κεφάλαιο. Από 6,5 εκατ. αγελάδες το 2023, θα έχουµε 5,5 εκατ. αγελάδες το 2027. ∆ηλαδή λιγότερες 420.000 γαλακτοπαραγωγές και 640.000 αναπαραγωγικές αγελάδες». Και στα χοιρινά, όµως, αν και η επάρκεια είναι γύρω στο 50%, τα τελευταία χρόνια βαίνει µειούµενη, ενώ καλύτερη είναι η εικόνα στο κοτόπουλο, όπου εκτός από ικανοποιητική επάρκεια, ο τοµέας έχει αρχίσει και κάνει και αξιόλογες εξαγωγές και µάλιστα από συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
«Θησαυρός» η αιγοπροβατοτροφία µας και για το κρέας
«Για την εγχώρια αιγοπροβατοτροφία, δεν το συζητάω. Νοµίζω ότι είναι ο θησαυρός της χώρας, όχι µονάχα για τη φέτα, αλλά και για το κρέας», υποστήριξε ο κ. Κεφαλάς, προσθέτοντας πως «παράγουµε το 11,5% της ευρωπαϊκής παραγωγής αιγοπρόβειου κρέατος, πίσω από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχουµε αρχίσει να γινόµαστε και εξαγωγέας, µε το κρέας των αµνοεριφίων. Λόγω αυτής της εξέλιξης, στο αρνάκι και στο κατσικάκι που παράγεται λίγο πριν τα Χριστούγεννα και µέχρι το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο, η τιµή παραγωγού έχει διπλασιαστεί σε σχέση µε πριν από 6 χρόνια. Επίσης προϊόντα όπως το γίδινο κρέας και άλλα τα οποία ήταν υποπροϊόντα για το χώρο, τώρα συγκεντρώνονται, τυποποιούνται, επισηµαίνονται και εξάγονται. Εκεί η τιµή τα τελευταία 6ετία έχει διπλασιαστεί».
«Πρέπει να µετρηθούµε»
Για να αναπτυχθεί, όµως, ο κλάδος βιώσιµα και ανταγωνιστικά, πρέπει να υπάρξουν και άλλες προϋποθέσεις, ξεκινώντας από τη συστηµατική καταγραφή του, ώστε να υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία. «Πρέπει επιτέλους να µετρηθούµε στην Ελλάδα, ώστε να ξέρουµε τί θα κάνουµε. Αυτή την περίοδο περνάµε και µία κρίση για το ποιος διαχειριζόταν τον κτηνοτροφικό τοµέα, που πηγαίνανε οι πολύτιµοι πόροι, και δυστυχώς για µας στον πρωτογενή τοµέα, κατηγορούµαστε για συµψηφισµό», ανέφερε ο αντιπεριφερειάρχης.
Για να στηρίξει την επιχειρηµατολογία του παρουσίασε στατιστικά για τη βοοτροφία, που δείχνουν τεράστια απόκλιση µεταξύ της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat, τονίζοντας πως από 925.000 ζώα που δηλώσαµε το 2021, για το 2025, αν δεν είχε προκύψει ό,τι συµβαίνει µε τον ΟΠΕΚΕΠΕ, θα ξεπερνούσαµε το 1 εκατ. ζώα.
Οι ενισχύσεις σε όσους παράγουν και όχι στους ΟΠΕΚΕΠΕδες
«Εάν ήταν έτσι, τα βουνά µας από πράσινο και γκρι χρώµα, από τις πέτρες και τα πουρνάρια, θα ήταν κόκκινα, από τα πολλά ζώα που θα βοσκούσαν έξω», σχολίασε δηκτικά και σηµείωσε πως «άρα, έχει πολύ µεγάλη σηµασία να σηµανθεί, να καταγραφεί και να εξυγιανθεί το ζωικό κεφάλαιο για δύο λόγους. Πρώτον, για να µπορεί να γίνει εθνικής στρατηγική σε βάθος 10ετίας που θα λέει τί θα παράξουµε και πώς θα το πετύχουµε; Και δεύτερον γιατί η άµεση εισοδηµατική ενίσχυση που παίρνει ο παραγωγός και οι ενισχύσεις που δίνονται για επενδύσεις στον αγροτικό τοµέα πρέπει κάποτε να πάνε σε αυτούς που πραγµατικά κάνουν τη δουλειά και όχι στους ΟΠΕΚΕΠΕδες».
Γήρανση αγροτικού πληθυσµού, υποχρηµατοδότηση του κλάδου και εκπαίδευση κτηνοτρόφων
Λύση ωστόσο πρέπει να βρεθεί και για την αντιµετώπιση της γήρανσης του πληθυσµού στον πρωτογενή τοµέα. «Είναι δοµικό το πρόβληµα και σύντοµα δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να κάνουν τη δουλειά, γιατί το δύσκολο αυτό επάγγελµα, που απαιτεί υψηλή τεχνογνωσία, προσωπική συνεισφορά και µεράκι, είναι το µοναδικό στον κόσµο που απαιτεί 365 µέρες το χρόνο παρουσία και γίνεται όλο και λιγότερο ελκυστικό», είπε.
Ανασταλτικά λειτουργούν, επίσης το αποτρεπτικό θεσµικό πλαίσιο στην ίδρυση κτηνοτροφικών επιχειρήσεων και εγκαταστάσεων, καθώς και ότι ο κλάδος υποχρηµατοδοτείται, αν και πρόκειται για δραστηριότητα στην οποία απαιτούνται τεράστιες επενδύσεις για να µπορεί να υλοποιηθεί, ενώ τροχοπέδη αποτελεί και το χαµηλό, κατά τεκµήριο, µορφωτικό επίπεδο όσων ασχολούνται µε τον κλάδο.
Να δούμε το κρέας στην εκτροφή και όχι στο πιάτο, ζητούμενο η ιχνηλάτιση
Την ανάγκη να παραχθεί ένα ελληνικό brand κρέατος, µε µεσογειακή ταυτότητα, που θα µπορεί να διατυπώνει διατροφικούς ισχυρισµούς υγείας, επισήµανε, από την πλευρά του, ο καθηγητής Γεωπονίας του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων, στο τµήµα της Άρτας, Ιωάννης Σκούφος.
«Αυτό που πρέπει να αλλάξουµε δεν είναι η ιστορία του κρέατος, αλλά τα παραγωγικά πρότυπα. Το κρέας να µην το δούµε στο πιάτο, αλλά να δούµε πίσω στην εκτροφή. Τι ακριβώς κρέας θέλουµε να παράξουµε και πώς αυτό θα ιχνηλατηθεί και θα πιστοποιηθεί; Γιατί πλέον έχει αλλάξει η κοινωνία», σηµείωσε χαρακτηριστικά ο οµιλητής.
Ξεκινώντας από την εκτίµηση πως έως το 2035, δεν θα αλλάξει καθόλου το καταναλωτικό πρότυπο και οι Ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να τρώνε 65-67 κιλά κρέας ετησίως, διαφοροποιώντας, απλώς, τις αναλογίες µεταξύ των ειδών του κρέατος που θα καταναλώνει και µε δεδοµένη την τάση για πιο υγιεινό τρόπο ζωής, ο καθηγητής, υποστήριξε πως το στοίχηµα είναι να παράξουµε ένα κρέας που να λειτουργεί ως ασπίδα και εξέλιξη της υγείας του ανθρώπου.
«Ο όρος κρέας, στο µέλλον δεν θα σηµαίνει τίποτε. Σηµασία θα έχει η ανάγκη εκείνου που θα το παραγγείλει. Ένα παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες, από έναν υπερήλικα, µια εγκυµονούσα, έναν καρκινοπαθή ή έναν διαβητικό. Και ξέρετε πόσοι από τους καταναλωτές έχουν αυτές τις ιδιότητες; Οι καρδιοπαθείς αντιπροσωπεύει το 18% του πληθυσµού, οι διαβητικοί είναι το 20% και οι υπερτασικοί το 22%. Καταλαβαίνεται γιατί νούµερα µιλάµε και τι κρέας θα ζητήσουν αυτοί οι άνθρωποι;», διερωτήθηκε ρητορικά ο κ. Σκούφος και υπογράµµισε πως «θα πρέπει λοιπόν να κάνουµε ένα ενδελεχή διάλογο για το πώς θα είναι το αυριανό ελληνικό κρέας για να καλύψει όλα αυτά τα θέµατα, πολλώ δε µάλλον που ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ασκούν πιέσεις στον κλάδο, µε αναφορές επιβαρυντικές για την υγεία από την υπερβολική κατανάλωση κρέατος και το περιβάλλον».
Στο πλαίσιο αυτό παρουσίασε παραδείγµατα µε κρέας από κοτόπουλα τα οποία είχαν ταϊστεί µε ειδική διατροφή, που οδήγησε σε µείωση των τριγλυκεριδίων, αλλά και τη χοληστερόλη τους, βελτίωσε την αναλογία των Ω3 και Ω6 λιπαρών οξέων τους, ενώ αναφέρθηκε και στη συµβολή της διατροφής, µαζί µε τις σύγχρονες υποδοµές στη δραστική µείωση του περιβαλλοντικού και του ενεργειακού αποτυπώµατος του κλάδου.
«Για να δούµε ποιο είναι το περιβαλλοντικό αποτύπωµα της ελληνικής παραγωγής, ας πούµε χοιρινού κρέατος, το 65% είναι η διατροφή και ο Στάβλος. Εάν πραγµατικά θέλει να συµβάλει η ελληνική πολιτεία είναι να φτιάξει καινοτόµους στάβλους. ∆ιότι ο καινοτόµος στάβλος ρίχνει 40% το περιβαλλοντικό αποτύπωµα παντού, εκτός από τις ανοιχτές εκτροφές και επιπλέον 30%-35%, το ρίχνει η διατροφή, αφήνοντας έξω τη σόγια και παίρνοντας ελληνικές πρωτεΐνες», ανέφερε και τόνισε πως αν καταφέρουµε να παράξουµε τέτοια κρέατα, αξιοποιώντας και τους βοσκοτόπους µας, που είναι το φαρµακείο της φύσης, και αυτά να τα αποδεικνύουµε και µε πιστοποιήσεις, οι τιµές παραγωγού θα πάνω στα ύψη και ο κλάδος θα καταστεί βιώσιµος και θα αναπτυχθεί.
Στην παρέµβασή του ο Νίκος Μπαλαµπανίδης, πρόεδρος του Συλλόγου Κρεοπωλών Θεσσαλονίκης παρουσίασε στοιχεία από πανελλαδικές έρευνες για το πώς αλλάζει η αγοραστική συµπεριφορά απέναντι στο κρέας, διαφόρων ηλικιακών κατηγοριών καταναλωτών, αλλά και για την εικόνα σήµερα των ελληνικών κρεοπωλείων, ενώ ο Νίκος Κασαλιάς, κτηνίατρος και µικροβιολόγος τροφίµων αναφέρθηκε στις νέες τάσεις διεθνώς και ανέδειξε τις στρεβλώσεις και τις προοπτικές του ελληνικού κρέατος.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.