Η νέα αριθμητική δείχνει ότι η ακροδεξιά πτέρυγα Ευρωβουλής «ξεμπλοκάρει» τις νέες γονιδιωματικές τεχνικές

Το προσχέδιο του ευρωπαϊκού νόμου για τις νέες γονιδιωματικές τεχνικές  μπορεί να επιβιώσει μόνο χάρη στην ακροδεξιά αναφέρει σε εκτενές άρθρο του το Politico. Ο νέος νόμος θα καθορίσει εάν η Ευρώπη θα ανοίξει την πόρτα σε μια νέα γενιά φυτών με τροποποίηση γονιδίων, ένα θείο δώρο καινοτομίας αξίας τρισεκατομμυρίων ευρώ.

Αλλά μετά από μήνες ωριαίων συναντήσεων, ξέσπασμα θυμού και επαναλαμβανομενες συζητήσεις, ο μικρός κύκλος αξιωματούχων που προσπαθούν να σφυρηλατήσουν τη νομοθεσία γνωρίζει ότι έχει χτυπήσει σε τοίχο.

Τώρα, μέσα στις αίθουσες διαπραγματεύσεων, ένα ταμπού αρχίζει να μοιάζει με βαλβίδα ασφαλείας. Δύο δεξιοί ευρωβουλευτές – σύμμαχοι της Giorgia Meloni και του Matteo Salvini – φαίνονται έτοιμοι να σπάσουν το αδιέξοδο.

«Η αριστερά μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις», δήλωσε η Silvia Sardone, ένα ανερχόμενο αστέρι στο ακροδεξιό κόμμα Lega της Ιταλίας. «Τα αιτήματά τους είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν».

Αν και δεν θα το έλεγαν ποτέ τόσο ευθέως, άλλοι διαπραγματευτές στο φάκελο των Νέων Γονιδιωματικών Τεχνικών συμφωνούν μαζί της. Εβδομάδα με την εβδομάδα, αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εθνικοί διπλωμάτες και εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου σκύβουν πάνω σε σχολιασμένες εκτυπώσεις που, πλέον, τους φαίνονται πιο οικείες από τα δικά τους τηλέφωνα.

Οι υποστηρικτές λένε ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλλιεργειών που αντιμετωπίζουν την ξηρασία και μειώνουν τη χρήση χημικών. Οι επικριτές φοβούνται ότι θα ενισχύσει τις μεγάλες εταιρείες σπόρων μέσω διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και θα εκτοπίσει τους μικρότερους καλλιεργητές.

Όμως, κάθε φορά που ξαναρχίζουν οι συνομιλίες, καταρρέουν αμέσως – όχι λόγω αντιρρήσεων από κυβερνήσεις ή την Επιτροπή, αλλά επειδή οι φωνές του ίδιου του Κοινοβουλίου τραβούν προς αντίθετες κατευθύνσεις.

Ο Γάλλος σοσιαλιστής Christophe Clergeau, με την υποστήριξη των Πρασίνων και της Αριστεράς, κρατάει τη γραμμή για ισχυρότερη προστασία των μικρών επιχειρήσεων, των καταναλωτών και του περιβάλλοντος. Η Σουηδέζα συντηρητική Jessica Polfjärd, που παίζει τον ρόλο του μεσίτη του Κοινοβουλίου, αγωνίζεται να διατηρήσει το στρατόπεδό της ενωμένο. Εν τω μεταξύ, δύο μέλη της ομάδας — τα οποία προηγουμένως αγνοούνταν — δείχνουν σιωπηλά ότι είναι έτοιμα να συμβιβαστούν.

Σε αυτό το κενό, μια ιδέα που κάποτε ήταν ταμπού έχει εισχωρήσει στη συζήτηση: Τι θα γινόταν αν η ακροδεξιά ήταν πλέον ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό;

Η νέα αριθμητική

Μόλις πριν από λίγους μήνες, αυτό θα είχε απορριφθεί κατηγορηματικά. Αλλά μετά την θορυβώδη ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας στην αίθουσα του Κοινοβουλίου – όταν η κεντροδεξιά συνεργάστηκε ανοιχτά με ακροδεξιές ομάδες για να καταπατήσουν ένα πακέτο απορρύθμισης μέσω ενός αποδοκιμαστικού ημικυκλίου – δεν ακούγεται πλέον τόσο αλλόκοτο.

Η Επιτροπή λέει ότι δεν μπορεί να δεχθεί περισσότερες αλλαγές. Οι κυβερνήσεις λένε ότι έχουν ήδη προχωρήσει όσο πιο μακριά μπορούν. Το κείμενο επιστρέφει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αμετάβλητο.

«Κύκλωνουμε τις ίδιες παραγράφους κάθε εβδομάδα», λέει στο Politico ένας διπλωμάτης, ο οποίος, όπως και άλλοι σε αυτήν την ιστορία, ζήτησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Εδώ βρίσκονται δύο απίθανες φιγούρες στο χείλος του αδιεξόδου. Ο ένας είναι ο Pietro Fiocchi, Ιταλός κληρονόμος μιας ιστορικής δυναστείας πυρομαχικών, ένας κυνηγός-ευαγγελιστής που απευθύνεται σε «αγαπητούς φίλους κυνηγούς και ψαράδες» σε βίντεο στο Facebook, και ένας άνδρας γνωστός για την κάποτε εμφάνισή του σε μια αφίσα της προεκλογικής εκστρατείας που σημαδεύει με ένα όπλο.

Η άλλη είναι η Sardone, μια μαχητική σκληροπυρηνική που κατακεραυνώνει τις «πράσινες τρέλες», τα βρώσιμα έντομα και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Έχει γίνει πρωτοσέλιδο με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προειδοποιούν για «ισλαμοποίηση», ισχυρίζονται δεσμούς μεταξύ ακροαριστερών ακτιβιστών και ισλαμιστών εξτρεμιστών και επιτίθενται στην κοινότητα των Ρομά.

Κανείς δεν πιστεύει ότι υπάρχει πρωταθλητής της βιοτεχνολογίας. Αλλά και οι δύο έχουν δηλώσει ότι είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν τη μειωμένη συμφωνία που οι κυβερνήσεις λένε ότι είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Και η ετοιμότητα των δύο έχει αλλάξει τη διάθεση.

Η απειλή της ακροδεξιάς θα μπορούσε να αναγκάσει τον Clergeau να αποδεχτεί έναν ασθενέστερο συμβιβασμό – μια κεντρώα κίνηση που είναι στη μόδα στο Κοινοβούλιο – σύμφωνα με αξιωματούχο του Κοινοβουλίου που βρίσκεται κοντά στις συνομιλίες. Αυτό γίνεται μόνο για να αποφευχθεί μια ακόμη ασθενέστερη, ακροδεξιά συμφωνία που θα προωθηθεί χωρίς αυτόν, πρόσθεσε ο αξιωματούχος.

Ο Clergeau απέρριψε κατηγορηματικά αυτό το σενάριο, λέγοντας ότι οι συνομιλίες δεν είχαν φτάσει σε αυτό το σημείο και ότι δεν είχε προκύψει τίποτα νέο που να δικαιολογεί περαιτέρω σχόλια.

Προηγουμένως είχε δηλώσει ότι πιέζει για να αποδειχθεί ότι οι νέες γονιδιωματικές τεχνικές προσφέρουν πραγματικά οφέλη, όχι απλώς υποσχέσεις στα χαρτιά. Η συμφωνία, υποστήριξε, δεν πρέπει να επιταχύνει τη συγκέντρωση της αγοράς σπόρων στα χέρια μερικών πολυεθνικών εταιρειών, εις βάρος των μικρότερων κτηνοτρόφων και αγροτών.

Ο Polfjärd αρνήθηκε να σχολιάσει αυτό το άρθρο, επισημαίνοντας την ευαισθησία των συνεχιζόμενων συνομιλιών.

Πέρυσι, οι ευρωβουλευτές υποστήριξαν με συντριπτική πλειοψηφία την απαγόρευση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για γενετικά τροποποιημένα φυτά, σε μια σπάνια επίδειξη ενότητας από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά. Αυτή τη φορά, η πλειοψηφία – συμπεριλαμβανομένου ενός σημαντικού μέρους των Σοσιαλιστών του Clergeau – αναμένεται να υποστηρίξει οποιαδήποτε συμφωνία καταφέρουν να καταλήξουν οι διαπραγματευτές, εάν αυτό είναι που χρειάζεται για να τεθεί σε ισχύ ο κανονισμός. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι διπλωμάτες της ΕΕ υποστηρίζουν ότι ο Clergeau δεν αντικατοπτρίζει πλέον την ισορροπία εντός του Κοινοβουλίου.

Αλλά πριν από οτιδήποτε από αυτά έχει σημασία, οι διαπραγματευτές πρέπει ακόμη να σπάσουν το αδιέξοδο εντός της αίθουσας. Ένας νέος γύρος τεχνικών συναντήσεων έχει προγραμματιστεί και την επόμενη εβδομάδα, πριν από αυτό που αναμένεται να είναι μια αποφασιστική συνεδρίαση πολιτικού επιπέδου στις αρχές Δεκεμβρίου. Λίγοι γύρω από το τραπέζι πιστεύουν ότι οι υπόλοιπες διαφωνίες θα επιλυθούν μαγικά πριν από τότε.

Γι’ αυτό αφήνει έναν άβολο υπολογισμό να κρέμεται πάνω από κάθε συνάντηση. Όπως το έθεσε ένας άλλος διπλωμάτης: «Αν αυτό είναι που χρειάζεται για να περάσει η συμφωνία, τότε γιατί όχι;».

Πηγή: POLITICO

Σχετικά άρθρα:

Με τυφλά σημεία η στρατηγική της Κομισιόν για την ανθεκτικότητα στο νερό λέει ο οργανισμός για την βιολογική γεωργία IFOAM Απόψεις: Javier Garat Pérez: Πώς η ωκεάνια πολιτική μπορεί να προστατεύσει και θάλασσα και αλιείς Σε επαναγορά 2,482 εκατ. ιδίων μετοχών προχώρησε η Eurobank Παρατείνονται ως 13 Νοεμβρίου τα προληπτικά μέτρα κατά ευλογιάς στην Κρήτη