Γόννοι Δήμου Τεμπών, ζωντανό κύτταρο ελαιοπαραγωγής και πολιτισμού

Με αφορμή την γιορτή της ελιάς  για 11η φορά στη Δημοτική Πινακοθήκη Γόννων  -και το 11η έχει τη δική του μεγάλη σημασία- βρέθηκα προσκεκλημένος στους Γόννους του Δήμου Τεμπών. Σε απόσταση αναπνοής από το σημείο που έγινε το τραγικό δυστύχημα

με ένα μικροκλίμα που συνθέτει ο Πηνειός και το αεράκι του Αιγαίου

που φτάνει φιλτραρισμένο μέσα από το στενό του Όλυμπου με την Κίσσαμο, οι Γόννοι -παλιό τούρκικο όνομα Ντερλί- με μακρά ιστορία στους προ Χριστού Ελληνιστικούς χρόνους, της οποίας διασώζονται πλούσια ευρήματα στο τοπικό Λαογραφικό Μουσείο, διαθέτει μια πλούσια τοπική παραγωγή σε ελιές και λάδι, όπως και σε ακτινίδια.

Δεν σκοπεύω να σας κουράσω με γεωπονικές και οικονομοτεχνικές λεπτομέρειες. Ίσως κάποια άλλη φορά. Αυτό που άξιζε ήταν οι άνθρωποι «μιας Ελλάδας που αντιστέκεται/ μιας Ελλάδας που επιμένει», όπως τραγούδαγε στο Τσάμικο ο (παλιός του 1983) Διονύσης Σαββόπουλος, συνεχίζοντας «κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει» και κλείνοντας «Καλωσόρισες πουλί μου μοναξιά ελληνική μου / Απ’ αγάπη φεύγεις έρχεσαι πηγαινοέρχεσαι σαν την πνοή μου / Κι απ’ την έρημη την απόσταση παίρνει υπόσταση κάθε γιορτή μου / Απ’ τους δυο μας ποταμούς θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς».

Η 11η γιορτή ελιάς στους Γόννους  αποδείχθηκε μια αληθινή γιορτή κι όχι μια τυπική διεκπεραίωση της Ημέρας Ελαιοκομίας που καθιέρωσε ο IOC.

Η αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης, δωρεά των Ζήση & Κριστιάνε Παπαδημητρίου κρύβει τους δικούς της πολύτιμους θησαυρούς

κι εκείνο το βράδυ γέμισε ασφυκτικά με ένα κοινό που ήθελε να ακούσει κι έμεινε μέχρι αργά που κράτησε η ζωντανή συζήτηση με τους ομιλητές γύρω από τα ζητήματα του υψηλού κόστους, των χαμηλών τιμών που πουλάει ο παραγωγός, της δακοκτονίας, του νερού που λείπει.

Μπαίνοντας, ο χώρος φιλοξενούσε τις ζωγραφικές των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου Γόννων, που φιλοτέχνησαν όλα τα στάδια της ελαιοπαραγωγής μέχρι το τραπέζι μας,

ενώ πριν αρχίσουν οι ομιλίες είχε προηγηθεί η χορωδία του χωριού υπό τη διεύθυνση του κυρίου Κωνσταντίνου Σιώζου,

Η βραδιά έκλεισε στην ταβέρνα του χωριού με κλασική ψητή προβατίνα και τα ξύλα στη σόμπα να τριζοβολάνε.

Η δεύτερη μέρα, Κυριακή 30 Νοέμβρη, είχε το δικό της πρόγραμμα. Μια μικρή έκθεση με τοπικά προϊόντα -κάστανα, καρύδια, μέλι, κηπευτικά-, που ίσως θα πρέπει να εμπλουτιστεί, όπως και το κέρασμα από τοπικά γλυκά.

Επακολούθησε η συζήτηση, που συνόψισε θα μπορούσε να πει κανείς τις ομιλίες της προηγουμένης. Συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο οικοδεσπότης Δήμαρχος κος Γιώργος Μανώλης, ο Περιφερειάρχης κος Δημήτρης Κουρέτας, η Βουλευτής ΠΑΣΟΚ κα Ευαγγελία Λιακούλη κ.ά.

Μέχρι εδώ θα ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια, λίγο – πολύ στα συνήθη πλαίσια. Αυτό που τη ζωντάνεψε δίνοντάς της ένα ξεχωριστό νόημα ήταν η παρέμβαση των μαθητών του σχολείου με ένα δρώμενο αφιερωμένο στην ελιά, οργανωμένο και σκηνοθετημένο από την άξια δασκάλα τους κυρία Βάσω Κουκουθάκη.

Πράξη πρώτη, ο νεαρός μας τσολιάς ζωγραφίζει, τι άλλο, το περίφημο έργο του Μυτιληνιού λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου για το μάζεμα της ελιάς.

Πράξη δεύτερη, δράση, τα αγόρια ραβδίζουν τις ελιές και τα κορίτσια τις μαζεύουν στα καλαθάκια τους.

Πράξη τρίτη, ευλαβικό άναμμα του καντηλιού μπροστά στην εικόνα της Παναγίας με το Θείο Βρέφος.

Πράξη τέταρτη, ο πολύτιμος “υγρός χρυσός”, το λάδι, προσεκτικά εμφιαλώνεται, να μην χαθεί ούτε σταγόνα.

Πράξη πέμπτη, ώρα για το προσφάϊ, το κολατσιό, με ψωμί και τις πολύτιμες ελιές, που άφθονες παράγει η περιοχή.

Πράξη έκτη, τίποτα δεν πάει χαμένο, τα φύλλα της ελιάς προσεκτικά στολίζουν τα φορέματα των παιδιών, ραμένα από το οικογενειακό υστέρημα για να τιμήσουν την ημέρα της γιορτής.

Πράξη έβδομη, και να ήρθε η ώρα να ξαναθυμηθούμε τον (παλιό του 1983) Σαββόπουλο, «Ας κρατήσουν οι χοροί / και θα βρούμε αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα βρε / ώσπου η σύναξις αυτή / σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί».

Θαυμάστε τις υπέροχες παραδοσιακές φορεσιές, οι οποίες όμως χρειάζονται χρήματα να συντηρηθούν και ίσως να πρέπει να αντικατασταθούν μετά από 45 χρόνια που έχουν πολυφορεθεί, το παράστημα των παιδιών, τελευταία ίσως ελπίδα μήπως και περισωθεί κάτι στην Ελλάδα μας.

Την ώρα που δεκάδες άλλα σχολεία κλείνουν ελλείψει μαθητών, εκεί στους Γόννους το δημοτικό σχολείο σφύζει από ζωή με 120 μαθητές.

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, τον Δήμαρχο κύριο Γιώργο Μανώλη, τον γεωπόνο κύριο Χρήστο Τσαντήλα, ψυχή της εκδήλωσης, την άξια δασκάλα κυρία Βασιλική Κουκουθάκη, που οργάνωσε με ευαισθησία και γνώση το δρώμενο, την υπεύθυνη της χορωδίας κυρία Πόπη Τσόκανου, όλους και όλες που συμμετείχαν.

Να ευχηθούμε 364 ελαιοκομικά παραγωγικές ημέρες μέχρι του χρόνου, τη 12η Γιορτή της Ελιάς.

Σχετικά άρθρα:

Αγροτικές Ειδήσεις: Σημαντική μείωση κρουσμάτων ευλογιάς βοοειδών στη Γαλλία Κόμματα: Χ. Ζεϊμπέκ: «Η συγκάλυψη του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ συνεχίζεται – Αναπάντητα τα κρίσιμα ερωτήματα» Σερί ανόδου για το ακτινίδιο που αυξάνει εκτάσεις, από 1,10 ως 1,25 ευρώ οι τιμές – Fresher Μεταβατική περίοδος δύο ετών για εφαρμογή του νέου προτύπου ISO 37001:2025