Αγροτικές Ειδήσεις: Βαμβάκι με 0,37€: Η χρονιά που οι μηχανές κινδυνεύουν να γίνουν… κοτέτσια
Στο στιγμιότυπο που ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Thrakika Ekkokistiria S.A., ένα ζευγάρι στέκεται μπροστά σ’ έναν ξύλινο σταυρό, στο μέσο ενός κατάλευκου χωραφιού. Η εικόνα μοιάζει βγαλμένη από αμερικανικό αγροτικό φολκλόρ, συνοδευόμενη από τη φράση «Ζωή σε μας» μια ειρωνική, σχεδόν τελετουργική παραδοχή ότι ο κόσμος του βαμβακιού πλησιάζει σε ένα σημείο μη επιστροφής. Το πικρό χιούμορ δεν είναι τυχαίο, είναι το καταφύγιο όσων βλέπουν καθημερινά την οικονομική πραγματικότητα να στενεύει γύρω τους.
Στην Ημαθία, παραγωγοί που συνομιλούν με το Agrocapital σημειώνουν με εμφανή κούραση ότι οι βαμβακοσυλλεκτικές μηχανές κινδυνεύουν να εξελιχθούν στα ακριβότερα «κοτέτσια» της ελληνικής γεωργίας, πανάκριβες στην αγορά, ακόμη πιο δαπανηρές στη συντήρηση και σχεδόν αδύνατο να αποσβεστούν με τις σημερινές τιμές. Όπως λένε, όταν η αγορά κινείται τόσο χαμηλά, «κάθε πέρσι και καλύτερα». Κι όμως, η φετινή χρονιά, που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είχε ανοίξει δρόμους ευκαιριών λόγω των διεθνών αναταράξεων, κατέληξε να ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη πορεία μια τροχιά σταθερά καθοδική, χωρίς καθαρά σημάδια αντιστροφής.
Τα στοιχεία των εκκοκκιστηρίων αποτυπώνουν την πραγματικότητα με ανεπιτήδευτη ψυχρότητα. Οι τιμές στην πύλη για την Α’ ποιότητα κινούνται γύρω από τα 0,3700 €/κιλό, με παραγωγούς να αναφέρουν ακόμη χαμηλότερα επίπεδα στο χωράφι, όπως τα 0,3400 €/κιλό που δόθηκαν σε περιοχές της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας. Ακόμη και εκκοκκιστήρια που παραδοσιακά τοποθετούνται υψηλότερα στην αγορά, όπως τα Εκκοκκιστήρια Σοφάδων A.E., ο Πηλέας AGRO A.E. ή η ΒΙΟΛΑΡ, δεν ξεφεύγουν από το νέο πλαίσιο. Η διαφορά ανάμεσα στην «καλή» και τη «μέτρια» τιμή είναι πλέον ελάχιστη· το περιθώριο κέρδους, σχεδόν ανύπαρκτο.
Παράλληλα, το κόστος παραγωγής συνεχίζει να διογκώνεται. Λιπαντικά, καύσιμα, εργατικά· όλα συνθέτουν ένα περιβάλλον όπου το βάρος μετατοπίζεται σταθερά προς τον παραγωγό, ο οποίος καλείται να ισορροπήσει σε μια εξίσωση που δεν βγαίνει. Η συζήτηση για το μέλλον της καλλιέργειας γίνεται πλέον πιο συχνή και πιο σοβαρή, όχι σε συνδικαλιστικούς τόνους, αλλά με το ήρεμο, βαρύ ύφος ανθρώπων που αναλογίζονται το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν ένα προϊόν που καλλιεργούν δεκαετίες.
Η εγκατάλειψη της καλλιέργειας δεν θα έρθει με θόρυβο· θα εκδηλωθεί με αργά, σχεδόν αθόρυβα βήματα. Μικρότερες εκτάσεις, περιορισμένες επενδύσεις, αναστολή αγοράς νέων μηχανημάτων, αυξανόμενη αβεβαιότητα για το επόμενο έτος. Αυτή η μετατόπιση δεν είναι εύκολα ορατή σε υπουργικά δελτία ή στατιστικούς πίνακες, αλλά διακρίνεται καθαρά σε κάθε συζήτηση με παραγωγούς και εκκοκκιστές που προσπαθούν να διαβάσουν το μέλλον μιας αγοράς που αλλάζει δομικά.
Σήμερα, η αγωνία που κυριαρχεί δεν είναι θορυβώδης ούτε καταγγελτική,είναι μια βαριά διαπίστωση που αποτυπώνεται στις τιμές, στους υπολογισμούς για τις αποδόσεις, στις σκέψεις για το αν αξίζει να συνεχιστεί μια καλλιέργεια που μοιάζει ολοένα και λιγότερο ικανή να προστατεύσει όσους την υπηρετούν.
Το 2025 θα μείνει πιθανότατα ως έτος καμπής και όχι επειδή συνοδεύτηκε από δραματικές ανακοινώσεις ή θεαματικές ανατροπές, αλλά επειδή κατέγραψε με ακρίβεια τη μετάβαση σε μια νέα εποχή για το ελληνικό βαμβάκι· μια εποχή όπου τίποτα δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένο και κάθε συζήτηση για το μέλλον απαιτεί ψυχραιμία, καθαρή σκέψη και ρεαλισμό.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
